„Tak słowo, które wychodzi z ust moich, nie wraca do Mnie bezowocne, zanim wpierw nie dokona tego, co chciałem, i nie spełni pomyślnie swego posłannictwa.” (Iz 55, 11)
Szczególnie w tym tygodniu zachęcamy do:
włączenia się do którejś z parafialnych wspólnot – większość grup w swej formacji wiele czasu poświęca na dzielenie się Słowem Bożym (m.in. Neokatechumenat, Odnowa w Duchu Świętym, Ruch Światło-Życie, Spotkania czwartkowe)
pochylenia się nad komentarzami do czytań z danego dnia – ich obszerny wybór znajdziemy w kolumnie z prawej strony (są to zarówno materiały do czytania, jak i w wersji audio i video)
odwiedzenia zakładki Do pobrania – skąd ściągnąć można nie tylko Biblię w wersji elektronicznej, ale i grę komputerową (uwaga: wciąga!)
Msza święta pogrzebowa będzie odprawiona w naszym kościele we wtorek 24 kwietnia o godz. 11:30, pogrzeb na cmentarzu katolickim św. Anny na Zarzewie o godz. 13:00.
Z głębokim żalem informujemy, że w poniedziałek 16 kwietnia 2012 zmarł zaopatrzony sakramentami świętymi śp. Jan Gąska, wieloletni kościelny, miał 83 lata.
Msze święte w intencji śp. Jana Gąski (terminy do wakacji)
Data
Godzina
Inicjatywa
28.04. (sob.)
18:00
pp. Klusków i pp. Gajków
30.04. (pon.)
7:00
asysty i parafian
02.05. (śr.)
7:30
chóru
04.05. (pt.)
7:00
parafian
11.05. (pt.)
7:00
16.05. (śr.)
7:00
asysty i parafian
17.05. (czw.)
7:00
katechetów
21.05. (pon.)
7:00
asysty i parafian
23.05. (śr.)
7:30
Wspomnienia…
„Myślę, że Pan Janek na zawsze pozostanie w moim sercu. Będę wspominał Go jako bardzo uczynnego i pracowitego człowieka. Prawie za każdym razem, gdy przychodziłem do kościoła na mszę świętą, zastawałem Go siedzącego przy swoim stoliku i modlącego się ze swojej książeczki. Bardzo Go za to podziwiam, cały czas zastanawiam się „jak On to robi”? Pamiętam Go również jako bardzo życzliwą i otwartą na innych ludzi osobę. Gdy miałem jakiś problem lub nie mogłem czegoś znaleźć podczas mszy, On zawsze bardzo chętni mi pomagał. Widać było, że kochał to co robił. Bez żadnych wątpliwości mogę powiedzieć, że Kościół był jego domem.” (P. K., ministrant, lektor)
* * *
„Krucha świątynia Boga na fundamencie ze skały
Są ludzie-pomosty. Nie trzeba ich znać, wystarczy, że są. Ich rola polega na trwaniu. Pan Janek był moim pomostem.
Przez ponad dwadzieścia lat nie znałam nawet Jego imienia. Kiedy po kilkuletnim przebywaniu poza Wspólnotą Kościoła, postanowiłam wrócić, wszystko było już inne. Człowiek szuka wtedy rozpaczliwie czegoś, co mu przypomni, jak to było kiedyś, co go przekona, że mu się nie przyśniło, że nie pomylił drzwi. Spytałam wówczas koleżanki, czy ten starszy Pan wciąż tu pracuje. Nie wiedzieć czemu, zapamiętałam właśnie Jego.
Gdy któregoś dnia w końcu zobaczyłam, jak szurając nogami, przygarbiony idzie powoli boczną nawą, poczułam ciepło. Trudno to wytłumaczyć, ale On łączył mnie z tym, co potrafiłam czuć kiedyś, stojąc u stóp ołtarza. Jego obecność bezpośrednio wiązała się z zapomnianym przeze mnie doświadczeniem Kościoła, Boga. Był tylko cieniutką nitką, ale gdzieś na końcu tej nitki znajdowało się coś prawdziwego, co przeżywałam kiedyś osobiście. On był dowodem, że to istniało.
W Panu Janku była siła. Kiedy szedł zamknąć drzwi kościoła, wyglądał, jakby nic nie mogło stanąć mu na drodze. Kiedy na kolanach zwijał czerwony kobierzec, centymetr po centymetrze, było pewne, że go zwinie. Kiedy potem dźwigał ten dywan, wydawało się, że pragnieniem służby przezwycięża grawitację. I każda z tych prac była najważniejsza na świecie.
Gdy pytam siebie, za co jestem wdzięczna temu (prawie przecież nieznanemu!) człowiekowi, dochodzę do wniosku, że właśnie za Jego trwanie. Za to, że BYŁ. Brzmi banalnie, jednak w tym banale jest moc. Bo można po prostu być — ale można też BYĆ. I Pan Janek BYŁ. Do końca.” (Asia, studentka)
Z okazji Świąt Wielkiej Nocy składamy naszym Parafianom i Gościom najserdeczniejsze życzenia niezwykłej radości, serc opromienionych blaskiem Zmartwychwstania. Cieszmy się życiem w obfitości i bądźmy Bogu wdzięczni za dar odkupienia. Niech wiara w zwycięstwo razem z Chrystusem nad grzechem, szatanem i śmiercią oraz nadzieja udziału w chwale z Nim czynią lepszym każdy dzień, napełniają serca miłością ku Bogu i ku ludziom.
Niech Zmartwychwstały Chrystus obdarza potrzebnymi łaskami i siłą w codziennym życiu.
Podczas Wielkiego Tygodnia Kościół celebruje paschalne tajemnice zbawienia: dzieło odkupienia człowieka i uwielbienia Boga dokonane przez mękę, śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa Pana. On umierając przezwyciężył śmierć i zmartwychwstając przywrócił nam życie.
Wielki Tydzień rozpoczyna się Niedzielą Palmową Męki Pańskiej, rozciąga się na dni od poniedziałku do czwartku i osiąga swój szczyt w celebracjach Triduum Paschalnego. Natomiast Wigilia Paschalna, Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego i jej Oktawa są apogeum radości człowieka odkupionego, który uroczyście świętuje swoje odkupienie.
Obchód liturgiczny rozpoczynający się w Wielki Czwartek wieczorem, a kończący się nieszporami Niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego. Msza święta wielkoczwartkowa przywołuje na pamięć Ostatnią Wieczerzę i ustanowienie Najświętszego Sakramentu przez Chrystusa. Jest to również dzień poświęcony kapłanom.
W Wielki Piątek po odczytaniu opisu Męki Pańskiej według św. Jana, po specjalnych modlitwach w intencji całego świata i po adoracji Krzyża następuje Missa praesanctificatorum (łac. „Msza darów uprzednio konsekrowanych”), podczas której nie ma konsekracji, ale podczas Komunii św. rozdaje się uprzednio konsekrowane Hostie.
W Wielką Sobotę po zachodzie słońca podczas Wigilii Wielkanocnej uroczyście się obchodzi wspomnienie zmartwychwstania Chrystusa oraz nasze zanurzenie w Jego śmierci i zmartwychwstaniu przez chrzest. Liturgia światła i poświęcenia paschału wprowadza w cały ciąg czytań biblijnych, które zbierają w jedno dzieje zbawienia od chwili stworzenia świata po zmartwychwstanie Jezusa; zanim zostanie odprawiona Msza święta, następuje chrzest katechumenów i cała wspólnota — nawet jeżeli sakrament chrztu nie był sprawowany — odnawia przyrzeczenia chrzcielne. (Źródło)
Wielki Czwartek – pobożne odmówienie (śpiew) modlitwy „Przed tak wielkim Sakramentem” podczas liturgii Wieczerzy Pańskiej po Mszy świętej
Wielki Piątek – adoracja i ucałowanie Krzyża w trakcie liturgii Męki Pańskiej
Wielki Piątek – odmówienie modlitwy „Oto ja, o dobry i najsłodszy Jezu” po Komunii świętej przed obrazem Jezusa Chrystusa
Wigilia Paschalna – odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych podczas liturgii Wigilii Paschalnej w Wielką Noc
Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego – przyjęcie błogosławieństwa udzielanego przez Papieża Urbi et Orbi (Miastu i Światu) – choćby tylko przez radio lub telewizję
Adoracja Najświętszego Sakramentu przez co najmniej pół godziny
Pobożne odmówienie Koronki do Miłosierdzia Bożego w kościele
Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie.ZgodaDowiedz się więcej o ciasteczkach
