Tego dnia msze święte odprawione zostaną o godz.: 7:30, 9:00, 10:30 (po której nastąpi procesja do czterech ołtarzy), bezpośredio po procesji – około 13:00, oraz o 18:30 (nabożeństwo majowe o 18:00).
W dzień Bożego Ciała można uzyskać odpust zupełny za udział w uroczystej procesji eucharystycznej. Tego dnia mamy obowiązek uczestniczenia we mszy świętej
„Patrzę na Jezusa w Jego Eucharystii: czyż Jego miłość mogłaby obmyśleć jeszcze coś piękniejszego? Skoro jest Chlebem i my bądźmy chlebem. Skąpy jest ten, kto nie jest jak On. Dawajmy siebie samych.” (św. Albert)
„Pan Jezus ustanawiając Najświętszą Eucharystię oddał nam swoje Ciało i Krew, czyli anticipative przyjął całą Mękę, w której Ciało zostało zniszczone i Krew wylana, ale już zostały żywe w Najświętszej Eucharystii dla nas” (św. Albert)
Pięćdziesiątego dnia po swoim zmartwychwstaniu Pan Jezus zesłał Ducha Świętego na Maryję i Apostołów zgromadzonych w Wieczerniku (świętowali oni Pięćdziesiątnicę – święto upamiętniające nadanie Tory Mojżeszowi 50 dni po wyjściu z niewoli egipskiej i święcie Paschy), wypełniając tym samym swoją obietnicę: „Gdy przyjdzie Duch Pocieszyciel, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On będzie świadczył o Mnie” (J 15, 26). W dniu Pięćdziesiątnicy Kościół, ożywiony Duchem Świętym, rozpoczyna przepowiadanie radosnej nowiny o zbawieniu wszystkim narodom.
Zielone Świątki, bo tak brzmi popularna nazwa dzisiejszej uroczystości, to jedno z najstarszych świąt Kościoła, obchodzone już w czasach apostolskich. Dzień ten posiadał wtedy praktycznie tę samą rangę, co uroczystość Paschy. W pierwszych wiekach w wigilię tego święta udzielano chrztu katechumenom. W średniowieczu istniał zwyczaj rzucania z sufitu kościoła, w trakcie odprawiania Mszy świętej, róż i innych kwiatów symbolizujących dary Ducha Świętego. W bazylikach i katedrach w czasie uroczystości wypuszczano z klatek gołębie: symbol Ducha Świętego.
Kościół przypomina, że Pięćdziesiątnica jest wypełnieniem i zakończeniem Świąt Paschalnych. Duch Święty – Nowe Życie w Chrystusie – był celem całej działalności Chrystusa. Zgodnie z obietnicą, po wywyższeniu Chrystusa na drzewie krzyża, gdy dostęp do Ojca został otwarty, a dziecięctwo Boże stało się rzeczywistością, posłany zostaje Duch Ojca i Syna, by prowadził dalej dzieło Jezusa.
W uroczystość Zesłania Ducha Świętego za pobożne i publiczne odmówienie całego hymnu: „O Stworzycielu Duchu, przyjdź…” można dostąpić odpustu zupełnego, pod zwykłymi warunkami.
Gdy jednak przyjdzie Pocieszyciel, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On będzie świadczył o Mnie. Ale wy też świadczycie, bo jesteście ze Mną od początku (J 15, 26-27) – tak powiedział Pan Jezus o Duchu Świętym. Czasem zapominamy o tym, że mamy świadczyć o Jezusie i o tym, że ci, którzy na nas patrzą, powinni widzieć w nas ludzi żyjących Ewangelią świętą. Kiedy indziej znów pamiętamy, że mamy świadczyć, ale wydaje się nam, że wszystko zależy od nas, od naszej świętości, od naszej modlitwy zależy nawrócenie drugiego człowieka, jego rozwój wewnętrzny; albo myślimy, że jesteśmy tak dobrzy, że nawracamy, albo tak źli, że odstraszamy ludzi. Tymczasem Jezus powiedział do Apostołów: Duch Święty będzie świadczył o Mnie, a potem dopiero, na drugim miejscu wy będziecie świadczyć. Przecież tak często mylimy się ucząc ludzi, prowadząc ich do Boga. Duch Święty decyduje o wewnętrznym rozwoju człowieka. My nieraz nic nie rozumiemy, gdy tymczasem Bóg czeka na grzesznika bardzo długo i wcale się na niego nie gniewa, bo on musi przeżyć swoje piekło niewiary, czy piekło cierpienia. * * * Kto nagle budzi w nas uczucie żalu za grzechy? Kto podpowiada, że trzeba rzucić wszystko i iść za Jezusem? Kto budzi w nas święte powołanie? Kto pomaga nam modlić się modlitwą większą od naszej modlitwy? Kto sprawia, że na dnie naszej duszy nie ma zupełnej pustki, niesamowitych demonów, tysiąca masek, jakie stale przybieramy, lecz tęsknota za Bogiem, prawdą, miłością, która przeprowadza nawet przez śmierć? Czy uświadamiamy sobie, że chociaż wciąż jakieś złe ręce szarpią nas i wylewają na nas pomyje, jest gdzieś, w głębi nas, przedziwna Moc? To Duch Święty, który nas niesie i wciąż przypomina Boga. Duch Święty, który modli się z nami i w naszej intencji.
Święto Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła (20 maja 2012 r.)
Podczas uroczystej sesji Rady Miejskiej 15 maja 2013 r. nadano tytuły Honorowego Obywatelstwa Miasta Łodzi oraz przyznano Nagrody Miasta Łodzi i odznaki Za Zasługi dla Miasta Łodzi.
Honorowe obywatelstwa Łodzi otrzymali: prof. Jan Krysiński, prof. Stanisław Liszewski, Michał Urbaniak oraz zaprzyjaźniony z naszą parafią znany tenor – p. Dariusz Stachura.
Przewodniczący Rady Miejskiej w Łodzi Tomasz Kacprzak wraz ze swoimi zastępcami uhonorował odznakami za działalność na rzecz miasta, godną szczególnego uznania, kilkanaście osób, w tym naszą Parafiankę – p. Teresę Kordus oraz naszego Księdza Proboszcza Zygmunta Łukomskiego.
Wniebowstąpienie Pańskie, przypada 40 dni po Zmartwychwstaniu Pańskim. W Polsce uroczystość tę (zgodnie z dekretem watykańskiej Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów) od 2004 r. obchodzimy w VII Niedzielę Wielkanocną. Więcej
„Marzenie o wiecznej szczęśliwości towarzyszy człowiekowi od zarania dziejów. Najpierw jest ono domeną wyłącznie wybranych, bogów, ale już Platon pisze o nieśmiertelności, karze dla złych i nagrodzie dla dobrych. Jak wygląda Niebo, w które wierzą chrześcijanie? – tłumaczy ks. Waldemar Kulbat.” (Źródło: Archidiecezja Łódzka – ŁG, Radio Plus Łódź)
https://youtube.com/watch?v=usGRunXA-og%3Frel%3D0
Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie.ZgodaDowiedz się więcej o ciasteczkach
Zdjęcia z [2011] i [2012]
