Niedziela 7 lipca 2019 roku to ważna data w historii parafii św. Alberta Chmielowskiego w Łodzi. Tego dnia rozpoczynam dla Was Siostry i Bracia posługę kapłańską związaną z urzędem proboszcza, który został mi powierzony przez Księdza Arcybiskupa Grzegorza Rysia Metropolitę Łódzkiego.
Witając się z Wami wszystkimi moje słowa wdzięczności i głębokiego szacunku pragnę złożyć najpierw w stronę Księdza Prałata Zygmunta Łukomskiego, pierwszego proboszcza oraz budowniczego naszego kościoła i całego zaplecza duszpasterskiego parafii św. Alberta. To dzięki nieocenionej i pełnej poświęcenia pracy Księdza Prałata oraz gorliwie oddanych mu parafian, możemy dzisiaj cieszyć się prężnie działającą wspólnotą parafialną. Za ten wielki trud składam podziękowanie Panu Bogu i każdemu z osobna, nie zapominając także o wielu już zmarłych dobroczyńcach i budowniczych.
Moim otwartym sercem obejmuję braci kapłanów pracujących w naszej parafii, diakona Piotra, pracowników kościelnych, osoby należące do różnych grup, zespołów i stowarzyszeń, dzieci, młodzież szkolną i akademicką, wszystkie rodziny oraz osoby starsze i samotne.
Ze szczególnym słowem miłości i serdeczności zwracam się do chorych i cierpiących z naszej parafii i pokornie Was proszę, abyście swoje cierpienia zechcieli także ofiarować w intencji mojej nowej posługi wśród Was.
Proszę wszystkich, pamiętajmy o sobie w modlitwie!
Ze swej strony zawierzam Was, Ukochani Parafianie, Matczynemu wstawiennictwu Jasnogórskiej Królowej Polski oraz naszemu patronowi św. Albertowi Chmielowskiemu.
ks. Przemysław Góra – proboszcz
Wprowadzenie nowego proboszcza ks. Przemysława Góry (7.07.2019)
Ks. dr Przemysław Marek Szewczyk po prawie 4 latach pełnienia posługi wikariusza w naszej parafii, otrzymał od arcybiskupa zgodę na roczny urlop naukowy. Ks. Przemek wyrusza na Bliski Wschód. Dziękujemy mu za wspólnie spędzony czas i zaangażowanie. Życzymy błogosławieństwa Bożego na dalszych drogach życia!
Tego dnia msze święte odprawione zostaną o godz.: 7:30, 9:00, 10:30 (po tej mszy nastąpi procesja do czterech ołtarzy), bezpośrednio po procesji – około 13:00, oraz o 18:30 (nabożeństwo o 18:00).
W dzień Bożego Ciała można uzyskać odpust zupełny za udział w uroczystej procesji eucharystycznej. Tego dnia mamy obowiązek uczestniczenia we mszy świętej
„Patrzę na Jezusa w Jego Eucharystii: czyż Jego miłość mogłaby obmyśleć jeszcze coś piękniejszego? Skoro jest Chlebem i my bądźmy chlebem. Skąpy jest ten, kto nie jest jak On. Dawajmy siebie samych.” (św. Albert)
„Pan Jezus ustanawiając Najświętszą Eucharystię oddał nam swoje Ciało i Krew, czyli anticipative przyjął całą Mękę, w której Ciało zostało zniszczone i Krew wylana, ale już zostały żywe w Najświętszej Eucharystii dla nas” (św. Albert)
„[Św. Albert] jest to święty o duchowości urzekającej zarówno swym bogactwem, jak i swą prostotą. Pan Bóg prowadził go drogą niezwykłą: uczestnik powstania styczniowego, utalentowany student, artysta-malarz, który staje się naszym polskim „Biedaczyną” (jak św. Franciszek z Asyżu) szarym bratem, pokornym jałmużnikiem i heroicznym apostołem miłosierdzia.” (Jan Paweł II, Rzym 6 stycznia 1995)
Nauka o odpustach łączy się z tajemnicą Bożego Miłosierdzia. W sakramencie pojednania grzesznik otrzymuje przebaczenie wyznanych grzechów, za które szczerze żałuje. Dzięki temu może on osiągnąć wieczne zbawienie. Uzyskane przebaczenie nie uwalnia jednak od kar doczesnych (czasowych), które spotykają nas za życia lub po śmierci w czyśćcu. Uwolnieniu od tych kar służy właśnie obfity skarbiec odpustów Kościoła.
Odpust jest to darowanie przez Boga kary doczesnej za grzechy odpuszczone już co do winy.
Warunki uzyskania odpustu zupełnego:
Brak jakiegokolwiek przywiązania do grzechu, nawet powszedniego (jeżeli jest brak całkowitej dyspozycji – zyskuje się odpust cząstkowy)
Stan łaski uświęcającej (brak nieodpuszczonego grzechu ciężkiego) lub spowiedź sakramentalna
Przyjęcie Komunii świętej Odmówienie modlitwy (np. „Ojcze nasz” i „Zdrowaś Mario”) w intencjach Ojca Świętego (nie chodzi o modlitwę w intencji samego papieża, choć i ta modlitwa jest bardzo cenna; modlitwa związana z odpustem ma być skierowana w intencji tych spraw, za które modli się każdego dnia papież. Intencje te są często ogłaszane, m.in. na stronie Apostolstwa Modlitwy)
Wykonanie czynności związanej z odpustem
Ewentualna spowiedź, Komunia święta i modlitwa w intencjach Ojca Świętego mogą być wypełnione w ciągu kilku dni przed lub po wypełnieniu czynności, z którą związany jest odpust; między tymi elementami musi jednak istnieć związek.
Po jednej spowiedzi można uzyskać wiele odpustów zupełnych, natomiast po jednej Komunii świętej i jednej modlitwie w intencjach papieża – tylko jeden odpust zupełny.
Pięćdziesiątego dnia po swoim zmartwychwstaniu Pan Jezus zesłał Ducha Świętego na Maryję i Apostołów zgromadzonych w Wieczerniku (świętowali oni Pięćdziesiątnicę – święto upamiętniające nadanie Tory Mojżeszowi 50 dni po wyjściu z niewoli egipskiej i święcie Paschy), wypełniając tym samym swoją obietnicę: „Gdy przyjdzie Duch Pocieszyciel, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On będzie świadczył o Mnie” (J 15, 26). W dniu Pięćdziesiątnicy Kościół, ożywiony Duchem Świętym, rozpoczyna przepowiadanie radosnej nowiny o zbawieniu wszystkim narodom.
Zielone Świątki, bo tak brzmi popularna nazwa dzisiejszej uroczystości, to jedno z najstarszych świąt Kościoła, obchodzone już w czasach apostolskich. Dzień ten posiadał wtedy praktycznie tę samą rangę, co uroczystość Paschy. W pierwszych wiekach w wigilię tego święta udzielano chrztu katechumenom. W średniowieczu istniał zwyczaj rzucania z sufitu kościoła, w trakcie odprawiania Mszy świętej, róż i innych kwiatów symbolizujących dary Ducha Świętego. W bazylikach i katedrach w czasie uroczystości wypuszczano z klatek gołębie: symbol Ducha Świętego.
Kościół przypomina, że Pięćdziesiątnica jest wypełnieniem i zakończeniem Świąt Paschalnych. Duch Święty – Nowe Życie w Chrystusie – był celem całej działalności Chrystusa. Zgodnie z obietnicą, po wywyższeniu Chrystusa na drzewie krzyża, gdy dostęp do Ojca został otwarty, a dziecięctwo Boże stało się rzeczywistością, posłany zostaje Duch Ojca i Syna, by prowadził dalej dzieło Jezusa.
W uroczystość Zesłania Ducha Świętego za pobożne i publiczne odmówienie całego hymnu: „O Stworzycielu Duchu, przyjdź…” można dostąpić odpustu zupełnego, pod zwykłymi warunkami.
Gdy jednak przyjdzie Pocieszyciel, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On będzie świadczył o Mnie. Ale wy też świadczycie, bo jesteście ze Mną od początku (J 15, 26-27) – tak powiedział Pan Jezus o Duchu Świętym. Czasem zapominamy o tym, że mamy świadczyć o Jezusie i o tym, że ci, którzy na nas patrzą, powinni widzieć w nas ludzi żyjących Ewangelią świętą. Kiedy indziej znów pamiętamy, że mamy świadczyć, ale wydaje się nam, że wszystko zależy od nas, od naszej świętości, od naszej modlitwy zależy nawrócenie drugiego człowieka, jego rozwój wewnętrzny; albo myślimy, że jesteśmy tak dobrzy, że nawracamy, albo tak źli, że odstraszamy ludzi. Tymczasem Jezus powiedział do Apostołów: Duch Święty będzie świadczył o Mnie, a potem dopiero, na drugim miejscu wy będziecie świadczyć. Przecież tak często mylimy się ucząc ludzi, prowadząc ich do Boga. Duch Święty decyduje o wewnętrznym rozwoju człowieka. My nieraz nic nie rozumiemy, gdy tymczasem Bóg czeka na grzesznika bardzo długo i wcale się na niego nie gniewa, bo on musi przeżyć swoje piekło niewiary, czy piekło cierpienia. * * * Kto nagle budzi w nas uczucie żalu za grzechy? Kto podpowiada, że trzeba rzucić wszystko i iść za Jezusem? Kto budzi w nas święte powołanie? Kto pomaga nam modlić się modlitwą większą od naszej modlitwy? Kto sprawia, że na dnie naszej duszy nie ma zupełnej pustki, niesamowitych demonów, tysiąca masek, jakie stale przybieramy, lecz tęsknota za Bogiem, prawdą, miłością, która przeprowadza nawet przez śmierć? Czy uświadamiamy sobie, że chociaż wciąż jakieś złe ręce szarpią nas i wylewają na nas pomyje, jest gdzieś, w głębi nas, przedziwna Moc? To Duch Święty, który nas niesie i wciąż przypomina Boga. Duch Święty, który modli się z nami i w naszej intencji.https://www.youtube.com/embed/blzzxht-G-0?rel=0
Wniebowstąpienie Pańskie, przypada 40 dni po Zmartwychwstaniu Pańskim. W Polsce uroczystość tę (zgodnie z dekretem watykańskiej Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów) od 2004 r. obchodzimy w VII Niedzielę Wielkanocną. Więcej
„Marzenie o wiecznej szczęśliwości towarzyszy człowiekowi od zarania dziejów. Najpierw jest ono domeną wyłącznie wybranych, bogów, ale już Platon pisze o nieśmiertelności, karze dla złych i nagrodzie dla dobrych. Jak wygląda Niebo, w które wierzą chrześcijanie? – tłumaczy ks. Waldemar Kulbat.” (Źródło: Archidiecezja Łódzka – ŁG, Radio Plus Łódź)
Tego dnia pomodlimy się za wszystkie dzieci podczas nabożeństwa czerwcowego.
Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie.ZgodaDowiedz się więcej o ciasteczkach
Zdjęcia z 
