 | O Euro na stronie Episkopatu „Zabierz Boga na Euro 2012!” „Zawody przeżywane w duchu pokoju” – papież Benedykt XVI o Euro |
Kategoria: Inne
Miłość ojczyzny u świętego Brata Alberta
Życie św. Brata Alberta przypadło na trudny okres niewoli. Urodzony w r. 1845 przeżywa czasy, kiedy ojczyzna była podzielona przez trzech zaborców. Chmielowski, wychowany w rdzennie patriotycznej rodzinie szlacheckiej, dotkliwie odczuwał pęta niewoli rosyjskiej.
W czasie wybuchu powstania 1863 roku, jako 17-letni student Instytutu Rolniczo-Leśnego w Puławach, zaciąga się ochotniczo w szeregi walczących o wolność. Walczył pod dowództwem Frankowskiego, potem Langiewicza, a w końcu Chmieleńskiego. Odznaczał się męstwem, odwagą i zapałem. Podczas tragicznej bitwy pod Mełchowem w pobliżu Kielc, granat strzaskał mu nogę. Wykazał wówczas niezwykły heroizm, poddając się amputacji w bardzo prymitywnych warunkach, bez znieczulenia. Podczas operacji zagryzał w ustach cygaro. Jako pamiątka po powstaniu, pozostał mu do końca życia kikut lewej nogi. Początkowo nosił wygodną protezę, która mu nie przeszkadzała nawet w wyczynach sportowych. Gdy jednak potem przywdzieje zgrzebny habit tercjarski, protezę zamieni na prostą żelazną sztabę, sprawiającą mu wiele cierpienia.
Po nieudanym powstaniu, Adam Chmielowski wraz z grupą kolegów powstańców przeżywa kilkuletni pobyt na emigracji.
Zastanawiając się nad przyczyną upadku ojczyzny, dochodzi do wniosku, że u jego źródeł leży prywata, chciwość, egoizm, brak jedności narodowej. Pisze znamienne słowa:
„Tylko u stopni ołtarza można silnie związać łańcuch jedności narodowej i duchowego braterstwa, który rozrywa prywata i egoizm”.
To właśnie miłość do ojczyzny i troska o zdrowie moralne społeczeństwa przyczyni się do tego, że poświęci swój talent i całe życie służbie najbardziej wydziedziczonym i wykolejonym, by przez stwarzanie im ludzkich warunków i przez uczciwą pracę zarobkową ratować w nich godność ludzką i przywracać ich społeczeństwu.
Kochał ojczyznę do końca. Wierzył w jej powstanie. Krótko przed swoją śmiercią przepowiedział jej wolność, powtarzając dwukrotnie: „Polska będzie! Polska będzie!”Za ofiarną służbę ojczyźnie, Polska przyznała mu pośmiertnie „Wielką Wstęgę Orderu Odrodzenia Polski”, a Kościół, poprzez kanonizację, postawił go w rzędzie Patronów Ojczyzny, jako przykład prawdziwie chrześcijańskiego patriotyzmu oraz jako Orędownika u Boga.
(Źródło)
Cykl kilkunastu filmów „Czym jest dla mnie patriotyzm?”:
http://www.youtube.com/embed/videoseries?list=PLYxdyAQoU3WGdtclqRS4LBPbhb1SgZ5tM&hl=pl_PL
(Więcej…)
http://www.youtube.com/embed/nHEftR25f_g?rel=0 http://www.youtube.com/embed/c8SofmawV0w?rel=0
„Ojczyzna to wielki, zbiorowy obowiązek” (C.K.Norwid)
* * *
„Naród, który nie wierzy w wielkość i nie chce ludzi wielkich, kończy się.
Trzeba wierzyć w swą wielkość i pragnąć jej.” (kard. Wyszyński)
* * *
„Na każdym kroku walczyć będziemy o to, aby Polska – Polską była!
Aby w Polsce – po polsku się myślało!” (kard. Wyszyński)
* * *
„Gdy się modliłam za Polskę – usłyszałam te słowa: Polskę szczególnie umiłowałem, a jeżeli posłuszna będzie woli Mojej, wywyższę ją w potędze i świętości. Z niej wyjdzie iskra, która przygotuje świat na ostateczne przyjście Moje.” (Dzienniczek św. s. Faustyny, 1732)
* * *
„Patriotyzm oznacza umiłowanie tego, co ojczyste: umiłowanie historii, tradycji, języka czy samego krajobrazu ojczystego. Jest to miłość, która obejmuje również dzieła rodaków
i owoce ich geniuszu” (Jan Paweł II)
* * *
„Wolność stale trzeba zdobywać, nie można jej tylko posiadać. Przychodzi jako dar, utrzymuje się, jako zmaganie. Dar i zmaganie wpisują się w karty ukryte, a przecież jawne. Całym sobą płacisz za wolność, więc to wolnością nazywaj, co możesz płacąc, ciągle na nowo posiadać. Tą zapłatą wchodzimy w historię i dotykamy jej epok. Którędy przebiega dział pokoleń między tymi co niedopłacili, a tymi co musieli nadpłacić? Po której jesteśmy stronie?” (Jan Paweł II)
Patriotyzm w nauczaniu bł. Jana Pawła II: [1], [2]
Homilia wygłoszona 11.11.2012 przez ks. abpa M. Jędraszewskiego, metropolitę łódzkiego
https://youtube.com/watch?v=Cn6ms7nQ1xg%3Frel%3D0
Homilia wygłoszona 11.11.2012 przez ks. abpa J. Michalika, przewodniczącego KEP (plik mp3)
Wspomnienie liturgiczne bł. Jana Pawła II – 22 października
https://youtube.com/watch?v=Iny0Qxp9tnU%3Frel%3D0
Strona Fundacji Dzieło Nowego Tysiąclecia o Dniu Papieskim
„Pośród tych wielu dróg rodzina jest drogą pierwszą i z wielu względów najważniejszą. Jest drogą powszechną, pozostając za każdym razem drogą szczególną, jedyną i niepowtarzalną, tak jak niepowtarzalny jest każdy człowiek. Rodzina jest tą drogą, od której nie może on się odłączyć. Wszak normalnie każdy z nas w rodzinie przychodzi na świat, można więc powiedzieć, że rodzinie zawdzięcza sam fakt bycia człowiekiem. A jeśli w tym przyjściu na świat oraz we wchodzeniu w świat człowiekowi brakuje rodziny, to jest to zawsze wyłom i brak nad wyraz niepokojący i bolesny, który potem ciąży na całym życiu. Tak więc Kościół ogarnia swą macierzyńską troską wszystkich, którzy znajdują się w takich sytuacjach, ponieważ dobrze wie, że rodzina spełnia funkcję podstawową. Wie on ponadto, iż człowiek wychodzi z rodziny, aby z kolei w nowej rodzinie urzeczywistnić swe życiowe powołanie. Ale nawet kiedy wybiera życie w samotności — to i tutaj rodzina pozostaje wciąż jak gdyby jego egzystencjalnym horyzontem jako ta podstawowa wspólnota, na której opiera się całe życie społeczne człowieka w różnych wymiarach aż do najrozleglejszych. Czyż nie mówimy również o „rodzinie ludzkiej”, mając na myśli wszystkich na świecie żyjących ludzi?” (Jan Paweł II, List do rodzin, nr 2).
Benedykt XVI w Liście „Porta Fidei” ogłaszającym to wydarzenie określił je jako „czas zintensyfikowanej refleksji na temat wiary”. Ma on posłużyć „wszystkim wierzącym w Chrystusa w stawaniu się bardziej świadomymi i ożywić ich przywiązanie do Ewangelii, zwłaszcza w okresie głębokich przemian, jaki ludzkość przeżywa obecnie. Będziemy mieli okazję do wyznawania wiary w zmartwychwstałego Pana w naszych katedrach i kościołach całego świata, w naszych domach i rodzinach… Wspólnoty zakonne i parafialne, wszystkie stare i nowe rzeczywistości eklezjalne znajdą w tym roku sposób, aby uczynić publicznym wyznanie Credo” (Porta Fidei, 8).
Abp Rino Fisichella, przewodniczący Papieskiej Rady ds. Nowej Ewangelizacji zaznaczył, że „papieska inicjatywa ma dwa cele: z jednej strony pomóc w osobistym spotkaniu z Chrystusem, a z drugiej lepiej poznać treść wiary chrześcijańskiej, tego w co wierzymy”. „Wiara jest najpierw osobowym przylgnięciem człowieka do Boga – czytamy w Nocie Kongregacji Nauki Wiary – równocześnie i w sposób nierozdzielny jest ona dobrowolnym uznaniem całej prawdy, którą Bóg objawił”.
W naszej parafii
Inauguracja Roku Wiary (28.10.2012)
https://youtube.com/watch?v=qxKFaOkxZgw%3Frel%3D0%C2%A0
https://youtube.com/watch?v=YVSBurhWabM%3Frel%3D0
Wyznanie wiary – młodzież z Albertówki wraz z duszpasterzami
https://youtube.com/watch?v=HQd8pY-z69w%3Frel%3D0
Młodzieżowa Celebracja Roku Wiary 30.11.2012 r.
https://youtube.com/watch?v=qW1UZVaRuPQ%3Frel%3D0
Uroczyste odśpiewanie wyznania wiary
https://youtube.com/watch?v=LT5bV7H0neA%3Frel%3D0
Konferencja „Wierzę w apostolski Kościół” (Dzień Wspólnoty 12.05.2013 r.)
https://youtube.com/watch?v=XeioDaCVXYU%3Frel%3D0
Globalna adoracja (2.06.2013 r.)
https://youtube.com/watch?v=9YQ8ATw1dSg%3Frel%3D0
Zamknięcie Roku Wiary (24.11.2013 r.)
https://youtube.com/watch?v=691pIRlzYlI%3Frel%3D0
Czytamy Katechizm
W Roku Wiary podczas większości mszy świętych o godz. 7:00 i 18:00
w dni powszednie po Ewangelii czytaliśmy fragmenty Katechizmu Kościoła Katolickiego.
https://docs.google.com/presentation/d/1zJICdDQEsywLGNIzBnqYSWCQjxp7bBOiQiW4FolxoEs/embed?start=false&loop=false&delayms=3000
Sobór Watykański II
Abp Władysław Ziółek o Soborze
https://youtube.com/watch?v=L-9uCQk2P3c%3Frel%3D0
Akt zawierzenia Matce Bożej (13.10.2013)
Papież Franciszek zawierzył świat Matce Bożej Fatimskiej.
Dokonał tego pod koniec Mszy św. wieńczącej Dzień Maryjny
w ramach obchodów Roku Wiary.
Zakończenie Roku Wiary (24.11.2013)
Abp Marek Jędraszewski – homilia
//www.youtube.com/embed/ap9iSajg4C4?rel=0
Ciekawe materiały
List Apostolski
Inne artykuły
„Skąd ten Rok Wiary?” (Krzysztof Bronk)
„Wiara to przekaz” (Marcin Jarzembowski)
„Co to jest wiara?” – przemówienie pp. Pawła VI podczas Audiencji generalnej (19 IV 1967)
Orędzie papieża Benedykta XVI na Dzień Środków Społecznego Przekazu
Więcej o tym dniu
Film z okazji 46. Światowego Dnia Środków Społecznego Przekazu:
http://www.youtube.com/embed/9qF0oIzqF-k?rel=0
Ks. Abp Marek Jędraszewski, metropolita łódzki do internautów:
http://www.youtube.com/embed/waWt_PE4ll8?rel=0&showinfo=0&hl=pl&probably_logged_in=0&autohide=1&wmode=transparent
Abp Marek Jędraszewski do internautów
Relacja z ingresu nowo mianowanego metropolity (8 września)
Słowo Ks. Abpa Marka Jędraszewskiego na progu pasterskiego posługiwania
http://www.youtube.com/embed/43AeD9KLsdo?rel=0
https://youtube.com/watch?v=SasIB2zflds%3Frel%3D0
Relacja z dziękczynienia Kościoła łódzkiego za posługę Księdza Arcybiskupa Władysława
2 września (niedziela), godz. 19:00, bazylika archikatedralna
Decyzją ks. Arcybiskupa Władyslawa Ziółka ks. Marcin Majsik
został przeniesiony do parafii Najświetszej Eucharystii w Łodzi (Retkinia).
Podczas Mszy świętej odprawionej 28 sierpnia wspólnie dziękowaliśmy Bogu
za wszelkie dobro, którego mogliśmy doświadczyć wciągu ostatnich 4 lat
posługi ks. Marcina.
W naszej wspólnocie parafialnej serdecznie witamy ks. Wojciecha Mikulskiego, życząc błogosławieństwa Bożego w jego posłudze duszpasterskiej.
Ks. Wojciech urodził się w 1985, pochodzi z parafii św. Rodziny w Łodzi.
Święcenia kapłańskie przyjął 29 maja 2005 roku, następnie był wikariuszem
w parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Zduńskiej Woli – Karsznicach.
Szczęść Boże ks. Marcinowi i ks. Wojciechowi w ich kapłańskiej misji!
Tegoroczne hasło: „Kościół domem budowanym przez miłość”
List Episkopatu Polski na Niedzielę Biblijną
Adhortacja Ojca Świętego Benedykta XVI „Verbum Domini”
(„O Słowie Bożym w życiu i misji Kościoła”)
List od Boga… czyli pokrzepiające fragmenty z Pisma Świętego
„Tak słowo, które wychodzi z ust moich, nie wraca do Mnie bezowocne, zanim wpierw nie dokona tego, co chciałem, i nie spełni pomyślnie swego posłannictwa.” (Iz 55, 11)
Szczególnie w tym tygodniu zachęcamy do:
- włączenia się do którejś z parafialnych wspólnot – większość grup w swej formacji wiele czasu poświęca na dzielenie się Słowem Bożym (m.in. Neokatechumenat, Odnowa w Duchu Świętym, Ruch Światło-Życie, Spotkania czwartkowe)
- pochylenia się nad komentarzami do czytań z danego dnia – ich obszerny wybór znajdziemy
w kolumnie z prawej strony (są to zarówno materiały do czytania, jak i w wersji audio i video) - odwiedzenia zakładki Do pobrania – skąd ściągnąć można nie tylko Biblię w wersji elektronicznej, ale i grę komputerową (uwaga: wciąga!)
- modlitwy Słowem Bożym – Słowem, które naprawdę ożywia!
(podstrona o modlitwie)
„Odkrywać Księgę Życia” (ks. Tomasz Siemieniec)
„Pismo Święte rośnie wraz z czytającym” (ks. Krzysztof Wons SDS)
Msza święta pogrzebowa będzie odprawiona w naszym kościele we wtorek
24 kwietnia o godz. 11:30,
pogrzeb na cmentarzu katolickim św. Anny na Zarzewie o godz. 13:00.
Z głębokim żalem informujemy,
że w poniedziałek 16 kwietnia 2012
zmarł zaopatrzony sakramentami świętymi
śp. Jan Gąska,
wieloletni kościelny, miał 83 lata.
Zdjęcia z uroczystości pogrzebowych: https://goo.gl/photos/bpVCGd47CWz5m5kT8
Msze święte w intencji śp. Jana Gąski (terminy do wakacji)
| Data | Godzina | Inicjatywa | ||
| 28.04. (sob.) | 18:00 | pp. Klusków i pp. Gajków | ||
| 30.04. (pon.) | 7:00 | asysty i parafian | ||
| 02.05. (śr.) | 7:30 | chóru | ||
| 04.05. (pt.) | 7:00 | parafian | ||
| 11.05. (pt.) | 7:00 | |||
| 16.05. (śr.) | 7:00 | asysty i parafian | ||
| 17.05. (czw.) | 7:00 | katechetów | ||
| 21.05. (pon.) | 7:00 | asysty i parafian | ||
| 23.05. (śr.) | 7:30 |
Wspomnienia…
„Myślę, że Pan Janek na zawsze pozostanie w moim sercu. Będę wspominał Go jako bardzo uczynnego i pracowitego człowieka. Prawie za każdym razem, gdy przychodziłem do kościoła
na mszę świętą, zastawałem Go siedzącego przy swoim stoliku i modlącego się ze swojej książeczki. Bardzo Go za to podziwiam, cały czas zastanawiam się „jak On to robi”?
Pamiętam Go również jako bardzo życzliwą i otwartą na innych ludzi osobę. Gdy miałem jakiś problem lub nie mogłem czegoś znaleźć podczas mszy, On zawsze bardzo chętni mi pomagał. Widać było, że kochał to co robił. Bez żadnych wątpliwości mogę powiedzieć,
że Kościół był jego domem.” (P. K., ministrant, lektor)
* * *
„Krucha świątynia Boga na fundamencie ze skały
Są ludzie-pomosty. Nie trzeba ich znać, wystarczy, że są. Ich rola polega na trwaniu.
Pan Janek był moim pomostem.
Przez ponad dwadzieścia lat nie znałam nawet Jego imienia. Kiedy po kilkuletnim przebywaniu poza Wspólnotą Kościoła, postanowiłam wrócić, wszystko było już inne. Człowiek szuka wtedy rozpaczliwie czegoś, co mu przypomni, jak to było kiedyś, co go przekona, że mu się nie przyśniło, że nie pomylił drzwi. Spytałam wówczas koleżanki, czy ten starszy Pan wciąż tu pracuje.
Nie wiedzieć czemu, zapamiętałam właśnie Jego.
Gdy któregoś dnia w końcu zobaczyłam, jak szurając nogami, przygarbiony idzie powoli boczną nawą, poczułam ciepło. Trudno to wytłumaczyć, ale On łączył mnie z tym, co potrafiłam czuć kiedyś, stojąc u stóp ołtarza. Jego obecność bezpośrednio wiązała się z zapomnianym przeze mnie doświadczeniem Kościoła, Boga. Był tylko cieniutką nitką, ale gdzieś na końcu tej nitki znajdowało się coś prawdziwego, co przeżywałam kiedyś osobiście.
On był dowodem, że to istniało.
W Panu Janku była siła. Kiedy szedł zamknąć drzwi kościoła, wyglądał, jakby nic nie mogło stanąć mu na drodze. Kiedy na kolanach zwijał czerwony kobierzec, centymetr po centymetrze, było pewne, że go zwinie. Kiedy potem dźwigał ten dywan, wydawało się, że pragnieniem służby przezwycięża grawitację. I każda z tych prac była najważniejsza na świecie.
Gdy pytam siebie, za co jestem wdzięczna temu (prawie przecież nieznanemu!) człowiekowi, dochodzę do wniosku, że właśnie za Jego trwanie. Za to, że BYŁ. Brzmi banalnie, jednak w tym banale jest moc. Bo można po prostu być — ale można też BYĆ. I Pan Janek BYŁ.
Do końca.” (Asia, studentka)
„Radujcie się zawsze w Panu!” (Flp 4,4)
Orędzie Ojca Świętego Benedykta XVI na XXVII ŚDM
Relacja na stronie archidiecezji z „Marszu dla Jezusa”
Relacja na stronie Wydziału Duszpasterstwa Młodzieży
Zdjęcia: https://goo.gl/photos/d5tpapaNQRiNJ537A