Boże, który mocą swojego słowa stworzyłeś cały wszechświat i dałeś człowiekowi władzę nad całym stworzeniem oraz moc doskonalenia świata według zamysłów Twojej woli; spraw, aby pojazdy, dzieło Twoje i pracy ludzkiej, dzięki Twemu błogosławieństwu służyły dla dobra człowieka, jego pracy i wypoczynku. Za wstawiennictwem Matki Niepokalanej i św. Krzysztofa, patrona kierowców i podróżujących, ustrzeż Panie wszystkich, którzy będą korzystali z tych pojazdów, od wszelkich nieszczęść duszy i ciała, aby bezpiecznie mogli dojechać do wyznaczonego celu. Niech zebrani tu kierowcy i ich pojazdy będą pobłogosławione dla Twojej chwały i pożytku ludzkiego w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen.
„Apelujemy zatem do wszystkich kierowców: o kulturalną, ostrożną i bezpieczną jazdę! Do wszystkich uczestników ruchu – o poszanowanie dla życia, bo jest ono darem Bożym! Otwórzmy więc drzwi Chrystusowi – także drzwi naszych pojazdów, aby w nich na stałe zapanowało Boże Prawo! Aby nasze poczynania w codziennej praktyce za kierownicą były zgodne z nauką Chrystusa. Wówczas też będziemy mogli liczyć na opiekę patrona kierowców Świętego Krzysztofa, dzięki której to opiece każda podróż będzie bezpieczna i cali wrócimy do domu, do naszych bliskich. Kierujmy się zawsze miłością na każdej drodze!”
„[Św. Albert] jest to święty o duchowości urzekającej zarówno swym bogactwem, jak i swą prostotą. Pan Bóg prowadził go drogą niezwykłą: uczestnik powstania styczniowego, utalentowany student, artysta-malarz, który staje się naszym polskim „Biedaczyną” (jak św. Franciszek z Asyżu) szarym bratem, pokornym jałmużnikiem i heroicznym apostołem miłosierdzia.” (Jan Paweł II, Rzym 6 stycznia 1995)
Nauka o odpustach łączy się z tajemnicą Bożego Miłosierdzia. W sakramencie pojednania grzesznik otrzymuje przebaczenie wyznanych grzechów, za które szczerze żałuje. Dzięki temu może on osiągnąć wieczne zbawienie.
Uzyskane przebaczenie nie uwalnia jednak od kar doczesnych (czasowych), które spotykają nas za życia lub po śmierci w czyśćcu. Uwolnieniu od tych kar służy właśnie obfity skarbiec odpustów Kościoła.
Odpust jest to darowanie przez Boga kary doczesnej za grzechy odpuszczone już co do winy.
Warunki uzyskania odpustu zupełnego:
Brak jakiegokolwiek przywiązania do grzechu, nawet powszedniego (jeżeli jest brak całkowitej dyspozycji – zyskuje się odpust cząstkowy)
Stan łaski uświęcającej (brak nieodpuszczonego grzechu ciężkiego) lub spowiedź sakramentalna
Przyjęcie Komunii świętej
Odmówienie modlitwy (np. „Ojcze nasz” i „Zdrowaś Mario”) w intencjach Ojca Świętego (nie chodzi o modlitwę w intencji samego papieża, choć i ta modlitwa jest bardzo cenna; modlitwa związana z odpustem ma być skierowana w intencji tych spraw, za które modli się każdego dnia papież. Intencje te są często ogłaszane, m.in. na stronie Apostolstwa Modlitwy)
Wykonanie czynności związanej z odpustem
Ewentualna spowiedź, Komunia święta i modlitwa w intencjach Ojca Świętego mogą być wypełnione w ciągu kilku dni przed lub po wypełnieniu czynności, z którą związany jest odpust; między tymi elementami musi jednak istnieć związek.
Po jednej spowiedzi można uzyskać wiele odpustów zupełnych, natomiast po jednej Komunii świętej i jednej modlitwie w intencjach papieża – tylko jeden odpust zupełny.
45. rocznica święceń kapłańskich ks. Zygmunta Łukomskiego, proboszcza
W tym roku przypada 45. rocznica święceń ks. Zygmunta Łukomskiego. Ksiądz proboszcz towarzyszy swą posługą parafii św. Alberta od początków jej istnienia, czyli od 1987 roku. Budowa placu, później kaplicy, następnie kościoła i budynków plebanii i przedszkola toczyła się pod jego czujnym okiem równolegle z budową wspólnoty rodziny parafialnej. Dziś działają w niej liczne grupy duszpasterskie, widać też zaangażowanie wiernych podczas liturgii. W najbliższą „odpustową” niedzielę modlitwą dziękczynno-błagalną parafianie chcą objąć szczególnie swego Gospodarza-Jubilata.
Ks. Zygmunt Łukomski, ur. 13 lutego 1948 r. w Olszy pow. Mogilno, woj. kujawsko-pomorskie. Ochrzczony w Mogilnie w pobenedyktyńskim klasztorze, diec. gnieźnieńska. Pochodzi z parafii Grabów Łęczycki, wieś Kurzjama, obecnie diecezja łowicka. Rodzice: Czesław i Irena zd. Michałowska. Ukończył w 1965 r. XI LO w Łęczycy. Święcenia kapłańskie z rąk JE ks. bpa ordynariusza Józefa Rozwadowskiego przyjął 13 czerwca 1971 r. w kościele św. Andrzeja w Łęczycy (było to miesiąc po pamiętnym pożarze katedry).
1971-73 parafia pw. Niepokalanego Poczęcia w Koluszkach, 1973-74 par. pw. św. Jakuba Apostoła w Piotrkowie Trybunalskim, 1974-78 studia specjalistyczne na KUL-u, 1978-1987 parafia pw. św. Kazimierza w Łodzi, od 12 listopada 1987 r. proboszcz parafii pw. św. Alberta Chmielowskiego w Łodzi.
Mgr i lic. teologii, 25 maja 1977 KUL. Odznaczony rokietą i mantoletem, 18 czerwca 1995 r. Kapelan Jego Świątobliwości, 22 grudnia 2007. Kanonik Archikatedralnej Kapituły Łódzkiej, 17 czerwca 2010. Członek Rady ds. Kanonicznych Archidiecezji Łódzkiej. Wizytator ds. Duszpasterstwa. Członek Rady Kapłańskiej i Rady Duszpasterskiej. Dziekan dekanatu Łódź-Widzew.
– Za osobisty sukces uważam zorganizowanie parafii jako Żywego Kościoła – opowiada ks. Proboszcz – zbudowanie kościoła, zorganizowanie i uruchomienie Przedszkola Parafialnego, utworzenie Duszpasterstwa Pielgrzymkowego (corocznie bierze udział w pielgrzymkach krajowych i zagranicznych ok. 400 osób).
Festyn parafialny
19 czerwca 2016 r.
Zapraszamy na coroczny festyn! W programie m.in. zawody sportowe dla całych rodzin, koncerty i pokazy grup parafialnych oraz zaproszonych gości, a także kiełbaski z grilla i pyszne ciasta.
Początek zabawy o godz. 14:30, planowany koniec o godz. 18:00.
Tego dnia msze święte odprawione zostaną o godz.: 7:30, 9:00, 10:30 (po tej mszy nastąpi procesja do czterech ołtarzy), bezpośrednio po procesji – około 13:00, oraz o 18:30 (nabożeństwo majowe o 18:00).
W dzień Bożego Ciała można uzyskać odpust zupełny za udział w uroczystej procesji eucharystycznej. Tego dnia mamy obowiązek uczestniczenia we mszy świętej
„Patrzę na Jezusa w Jego Eucharystii: czyż Jego miłość mogłaby obmyśleć jeszcze coś piękniejszego? Skoro jest Chlebem i my bądźmy chlebem. Skąpy jest ten, kto nie jest jak On. Dawajmy siebie samych.” (św. Albert)
„Pan Jezus ustanawiając Najświętszą Eucharystię oddał nam swoje Ciało i Krew, czyli anticipative przyjął całą Mękę, w której Ciało zostało zniszczone i Krew wylana, ale już zostały żywe w Najświętszej Eucharystii dla nas” (św. Albert)
„Pan Bóg dał też Ciało i Krew Syna, żebyśmy tę biedną duszę karmili; nie może dusza bez tej tajemniczej strawy żyć. Taka sama to karma dla niej, jak chleb i mleko dla ciała. Prawda jest, że to tajemnica niepojęta, ale też Pan Bóg dał coś nieznanego do serca, które poświadcza w głebi człowieka, że tak jest, nie inaczej.” (św. Albert)
Obchód liturgiczny rozpoczynający się w Wielki Czwartek wieczorem, a kończący się nieszporami Niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego. Msza święta wielkoczwartkowa przywołuje na pamięć Ostatnią Wieczerzę i ustanowienie Najświętszego Sakramentu przez Chrystusa. Jest to również dzień poświęcony kapłanom.
W Wielki Piątek po odczytaniu opisu Męki Pańskiej według św. Jana, po specjalnych modlitwach w intencji całego świata i po adoracji Krzyża następuje Missa praesanctificatorum (łac. „Msza darów uprzednio konsekrowanych”), podczas której nie ma konsekracji, ale podczas Komunii św. rozdaje się uprzednio konsekrowane Hostie.
W Wielką Sobotę po zachodzie słońca podczas Wigilii Wielkanocnej uroczyście się obchodzi wspomnienie zmartwychwstania Chrystusa oraz nasze zanurzenie w Jego śmierci i zmartwychwstaniu przez chrzest. Liturgia światła i poświęcenia paschału wprowadza w cały ciąg czytań biblijnych, które zbierają w jedno dzieje zbawienia od chwili stworzenia świata po zmartwychwstanie Jezusa; zanim zostanie odprawiona Msza święta, następuje chrzest katechumenów i cała wspólnota — nawet jeżeli sakrament chrztu nie był sprawowany — odnawia przyrzeczenia chrzcielne.
(Źródło)
Wielki Czwartek – pobożne odmówienie (śpiew) modlitwy „Przed tak wielkim Sakramentem”
podczas liturgii Wieczerzy Pańskiej po Mszy świętej
Wielki Piątek – adoracja i ucałowanie Krzyża w trakcie liturgii Męki Pańskiej
Wielki Piątek – odmówienie modlitwy „Oto ja, o dobry i najsłodszy Jezu”
po Komunii świętej przed obrazem Jezusa Chrystusa
Wigilia Paschalna – odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych podczas liturgii Wigilii
Paschalnej
w Wielką Noc
Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego – przyjęcie błogosławieństwa udzielanego przez
Papieża Urbi et Orbi (Miastu i Światu) – choćby tylko przez radio lub telewizję
Adoracja Najświętszego Sakramentu przez co najmniej pół godziny
Pobożne odmówienie Koronki do Miłosierdzia Bożego w kościele
O Boski Zbawicielu, Jezu Chryste,
który powierzyłeś kapłanom, jako Twoim
zastępcom,
całe dzieło odkupienia, ratowania i uświęcania świata,
ofiaruję Ci
wszystkie modlitwy, prace, radości,
ofiary i cierpienia dnia dzisiejszego,
przez
ręce Twojej Przenajświętszej Matki,
w intencji uświęcenia kapłanów
i kandydatów
do stanu kapłańskiego.
Daj nam kapłanów prawdziwie świętych,
pałających ogniem Twej Boskiej miłości,
którzy by szukali jedynie Twojej większej czci
i zbawienia naszych dusz.
Strzeż
ich od niebezpieczeństw duszy
i ciała, szczególnie zaś chroń ich przed tym,
co
zagraża ich cnocie
i obniża w nich ideał świętości kapłańskiej.
A Ty, Maryjo, dobra Matko kapłanów,
ochraniaj ich
w niebezpieczeństwach ich
świętego powołania
i przyprowadź do Dobrego Pasterza
także tych biednych
kapłanów, którzy zbłądzili
i sprzeniewierzyli się przyjętym na siebie
obowiązkom.
Amen.
Ks. Jan Twardowski * * *
Byłem kiedyś na prymicji,
czyli pierwszej Mszy świętej,
odprawionej przez młodego księdza,
i pomyślałem sobie,
jak trudno być księdzem…
Jak ksiądz ma połataną sutannę, mówią:
– Jaki nieporządny!
Jak ma piękną i nową,
zastanawiają się:
– Za co on ją kupił?
Jak ksiądz jest przystojny, mówią:
– Zmarnuje się chłopaczysko!
Jak jest brzydki:
– Co?! To już takie łamagi
święcą na księży?
Jak mówi długie kazania, mówią: – Zamęczy nas!
Jak mówi krótkie: – Nieprzygotowany!
Jak jest młody, mówią:
– Za młody! Nie ma doświadczenia!
Grzech machnie ogonem
i przewróci się.
Jak jest stary:
– No tak, święty, bo stary.
Grzechy same od niego pouciekały.
Trudno być księdzem, dlatego ksiądz odwraca się czasem do ludzi plecami, żeby nie widzieli jak płacze,
kiedy podnosi ukrytego Pana Jezusa
w swoich rękach.
W tym dniu obowiązuje wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych i post ścisły. Oznacza to, że:
– osoby od 14 roku życia do końca życia zobowiązane są do wstrzemięźliwości
od pokarmów mięsnych
– osoby od 18 do 60 roku życia zobowiązane są do postu ilościowego – czyli tylko
jeden posiłek
w ciągu dnia ma być posiłkiem do syta (nie ma prawnego
ograniczenia co do ilości lekkich posiłków, jedynie zwyczajowo wspomina się o
dwóch)
(źródło: Kodeks Prawa Kanonicznego 1249-1253)
KRÓLU NIEBIOS, CIERNIEM UKORONOWANY,
UBICZOWANY, W PURPURĘ ODZIANY,
KRÓLU ZNIEWAŻONY, OPLWANY,
BĄDŹ KRÓLEM I PANEM NASZYM
TU I NA WIEKI.
AMEN.
Już w Niedzielę Palmową cała młoda Łódź spotyka się by wyruszyć razem w kolorowym, radosnym marszu do katedry (tam odbędzie się Eucharystia pod przewodnictwem abpa Marka Jędraszewskiego).
Początek Marszu na o godz. 13:30 na Placu Wolności, o 15:00 msza święta w katedrze.
Od 1 do 4 lutego 2016 roku odbywała się peregrynacja relikwii św. Jana Pawła II w naszej parafii. Relikwie odebraliśmy z parafii MBJ, przekażemy do parafii MB Wspomożenia Wiernych. Podczas mszy i nabożeństw modliliśmy się w intencji zbliżających się Światowych Dni Młodzieży.
„Kolędy nie tylkο należą do naszej historii, kolędy poniekąd tworzą naszą historię narodową i chrześcijańską. Jest ich wiele, ogromne bogactwo. Od najdawniejszych, staropolskich – do tych współczesnych, od liturgicznych – do pastorałek (…). Trzeba, ażebyśmy tego bogactwa nie zagubili. Dlatego (…) życzę, abyście wszyscy, drodzy Rodacy (…) śpiewali kolędy, rozmyślali nad tym, co one mówią, nad całą ich treścią, i byście w nich odnajdywali prawdę o miłości Boga, który dla nas stał się Człowiekiem.” Jan Paweł II, Rzym 23.12.1996 r.
Pragniemy zaprosić do udziału we wspólnym śpiewaniu polskich kolęd i pastorałek. Kolędowanie odbędzie się 6 stycznia o godzinie 17:00 i potrwa do mszy wieczornej (18:30).
Nie będzie to ani koncert, ani występ solistów – wykonawcami będą wszyscy obecni w tym czasie w kościele. Aby umożliwić czynny udział, tekst utworów będzie wyświetlany, zaś muzyczne wsparcie zapewnią parafialne grupy muzyczne.
Pomysł na wspólne kolędowanie zrodził się w ubiegłych latach, gdy podczas spotkań opłatkowych w mniejszych grupach uczestnicy sięgali do śpiewników i nucili o narodzinach Chrystusa.
Pierwsze ogólnoparafialne kolędowanie odbyło się w 2015 roku (spotkaliśmy się wówczas dwukrotnie) i ku ogólnej radości – cieszyło się bardzo dużym zainteresowaniem i frekwencją. Mamy nadzieję, że termin Uroczystości Objawienia Pańskiego („Trzech Króli”) na trwałe zagości w kolędowym parafialnym kalendarzu.
Śpiew kolęd to nasza piękna polska tradycja, chętnie czynimy to w naszych domach, w gronie rodziny i przyjaciół. Chcielibyśmy 6 stycznia przypomnieć ten zwyczaj – zapraszamy nie tylko rodzinę parafialną, ale wszystkich, którzy chcą wraz z nami radować się z daru Bożego Narodzenia.
