Skip to content

Tag: 11 Listopada

Narodowe Święto Niepodległości (11.11.2024)

„Tylko u stopni ołtarza można silnie związać łańcuch jedności narodowej i duchowego braterstwa, który rozrywa prywata i egoizm”

św. Brat Albert Chmielowski

Msze Święte o godz. 7.00, 9.00 w intencji Ojczyzny, 17.00 i 18.00

Zebrane nagrania z kilku lat z naszej parafii – z mszy w intencji ojczyzny oraz patriotycznych śpiewanek organizowanych z okazji Narodowego Święta Niepodległości

Narodowe Święto Niepodległości jest najważniejszym polskim świętem narodowym. Odzyskiwanie przez Polskę niepodległości po 123 latach niewoli było procesem stopniowym i wybór 11 listopada jest dość arbitralny. Uzasadnieniem może być zbiegnięcie się wydarzeń w Polsce z końcem I wojny światowej na świecie (tego samego dnia miała miejsce kapitulacja Niemiec na froncie zachodnim).

Warto pamiętać, że to 7 października 1918 miało miejsce ogłoszenie niepodległości Polski przez Radę Regencyjną ( „Monitor Polski”, Dodatek nadzwyczajny, 7 października 1918, nr 168). 11 listopada 1918 nastąpiło przekazanie przez Radę Regencyjną władzy wojskowej (będącej częścią zwierzchniej władzy państwowej) Józefowi Piłsudskiemu. Piłsudski został Naczelnym Dowódcą Wojsk Polskich.

Po latach rozbiorów, dokonanych przez Austrię, Prusy i Rosję w latach 1772-1795, powstaniach narodowych (Listopadowym 1830 i Styczniowym 1863), zmaganiach na różnych frontach, Polacy dzięki niezłomności, patriotyzmowi i bohaterstwu wywalczyli wolność. Ogromną rolę w odzyskaniu niepodległości odegrał pierwszy marszałek Polski – Józef Piłsudski.

Dzień 11 listopada ustanowiono świętem narodowym w 1937 roku. Od roku 1939 do 1989 obchodzenie tego święta było zakazane. Po upadku rządów komunistycznych nabrało szczególnego znaczenia i jest dniem wolnym od pracy.


Miłość ojczyzny u świętego Brata Alberta

Życie św. Brata Alberta przypadło na trudny okres niewoli. Urodzony w r. 1845 przeżywa czasy, kiedy ojczyzna była podzielona przez trzech zaborców. Chmielowski, wychowany w rdzennie patriotycznej rodzinie szlacheckiej, dotkliwie odczuwał pęta niewoli rosyjskiej.

W czasie wybuchu powstania 1863 roku, jako 17-letni student Instytutu Rolniczo-Leśnego w Puławach, zaciąga się ochotniczo w szeregi walczących o wolność. Walczył pod dowództwem Frankowskiego, potem Langiewicza, a w końcu Chmieleńskiego. Odznaczał się męstwem, odwagą i zapałem. Podczas tragicznej bitwy pod Mełchowem w pobliżu Kielc, granat strzaskał mu nogę. Wykazał wówczas niezwykły heroizm, poddając się amputacji w bardzo prymitywnych warunkach, bez znieczulenia. Podczas operacji zagryzał w ustach cygaro. Jako pamiątka po powstaniu, pozostał mu do końca życia kikut lewej nogi. Początkowo nosił wygodną protezę, która mu nie przeszkadzała nawet w wyczynach sportowych. Gdy jednak potem przywdzieje zgrzebny habit tercjarski, protezę zamieni na prostą żelazną sztabę, sprawiającą mu wiele cierpienia.

Po nieudanym powstaniu, Adam Chmielowski wraz z grupą kolegów powstańców przeżywa kilkuletni pobyt na emigracji.

Zastanawiając się nad przyczyną upadku ojczyzny, dochodzi do  wniosku, że u jego źródeł leży prywata, chciwość, egoizm, brak jedności narodowej. Pisze znamienne słowa:

„Tylko u stopni ołtarza można silnie związać łańcuch jedności narodowej i duchowego braterstwa, który rozrywa prywata i egoizm”.

To właśnie miłość do ojczyzny i troska o zdrowie moralne społeczeństwa przyczyni się do tego, że poświęci swój talent i całe życie służbie najbardziej wydziedziczonym i wykolejonym, by przez stwarzanie im ludzkich warunków i przez uczciwą pracę zarobkową ratować w nich godność ludzką i przywracać ich społeczeństwu.

Kochał ojczyznę do końca. Wierzył w jej powstanie. Krótko przed swoją śmiercią przepowiedział jej wolność, powtarzając dwukrotnie: „Polska będzie! Polska będzie!” Za ofiarną służbę ojczyźnie, Polska przyznała mu pośmiertnie „Wielką Wstęgę Orderu Odrodzenia Polski”, a Kościół, poprzez kanonizację, postawił go w rzędzie Patronów Ojczyzny, jako przykład prawdziwie chrześcijańskiego patriotyzmu oraz jako Orędownika u Boga.
(Źródło)


Ciekawe materiały

 Patriotyzm w nauczaniu św. Jana Pawła II

 „Rozmowy z Janem Pawłem II. Patriotyzm” (Stacja7)

 Zbiór artykułów o patriotyzmie (Stacja7)

 „Pedagogika patriotyzmu” (ks. Piotr Studnicki)

 „Czy chrześcijanin może być patriotą?” (brat Tarsycjusz)


„Ojczyzna to wielki, zbiorowy obowiązek” (C.K.Norwid)

* * *

„Głosem narodu jest harmonia czysta, mieczem – jedność i zgoda, celem – prawda.” (C.K.Norwid)

* * *

„Naród, który nie wierzy w wielkość i nie chce ludzi wielkich, kończy się.
Trzeba wierzyć w swą wielkość i pragnąć jej.” (kard. Wyszyński)

* * *

„Na każdym kroku walczyć będziemy o to, aby Polska – Polską była!
Aby w Polsce – po polsku się myślało!” (kard. Wyszyński)

* * *

„Patriotyzm oznacza umiłowanie tego, co ojczyste: umiłowanie historii, tradycji, języka czy samego krajobrazu ojczystego. Jest to miłość, która obejmuje również dzieła rodaków
i owoce ich geniuszu” (Jan Paweł II)

* * *

„Wolność stale trzeba zdobywać, nie można jej tylko posiadać. Przychodzi jako dar, utrzymuje się, jako zmaganie. Dar i zmaganie wpisują się w karty ukryte, a przecież jawne. Całym sobą płacisz za wolność, więc to wolnością nazywaj, co możesz płacąc, ciągle na nowo posiadać. Tą zapłatą wchodzimy w historię i dotykamy jej epok. Którędy przebiega dział pokoleń między tymi co niedopłacili, a tymi co musieli nadpłacić? Po której jesteśmy stronie?” (Jan Paweł II)

* * *

„Gdy się modliłam za Polskę – usłyszałam te słowa: Polskę szczególnie umiłowałem, a jeżeli posłuszna będzie woli Mojej, wywyższę ją w potędze i świętości. Z niej wyjdzie iskra, która przygotuje świat na ostateczne przyjście Moje.” (Dzienniczek św. s. Faustyny, 1732)

Nagranie z koncertu pieśni patriotycznych (18.11.2023)

Z okazji tegorocznego Narodowego Święta Niepodległości, w sobotę 18 listopada odbył się w naszej parafii koncert pieśni i piosenek patriotycznych w wykonaniu Pana Dawida Brańskiego. Teksty utworów były wyświetlane, a parafianie chętnie brali udział w śpiewie. Za nagranie dziękujemy Panu Dawidowi Filipowskiemu.

Narodowe Święto Niepodległości 11 listopada 2023

Tego dnia msze święte o 7.00, 9.00 (w intencji Ojczyzny), 17.00 i 18.00.

W sobotę 18 listopada po mszy świętej o godz. 18.00 zapraszamy na koncert piosenek żołnierskich wykonany na akordeonie przez naszego organistę Pana Dawida Brańskiego.

Nagrania z mszy w intencji ojczyzny w naszej parafii w Narodowe Święto Niepodległości
Nagranie z parafialnych śpiewanek patriotycznych z 2022 r.

Narodowe Święto Niepodległości jest najważniejszym polskim świętem narodowym. Odzyskiwanie przez Polskę niepodległości po 123 latach niewoli było procesem stopniowym i wybór 11 listopada jest dość arbitralny. Uzasadnieniem może być zbiegnięcie się wydarzeń w Polsce z końcem I wojny światowej na świecie (tego samego dnia miała miejsce kapitulacja Niemiec na froncie zachodnim).

Warto pamiętać, że to 7 października 1918 miało miejsce ogłoszenie niepodległości Polski przez Radę Regencyjną ( „Monitor Polski”, Dodatek nadzwyczajny, 7 października 1918, nr 168). 11 listopada 1918 nastąpiło przekazanie przez Radę Regencyjną władzy wojskowej (będącej częścią zwierzchniej władzy państwowej) Józefowi Piłsudskiemu. Piłsudski został Naczelnym Dowódcą Wojsk Polskich.

Po latach rozbiorów, dokonanych przez Austrię, Prusy i Rosję w latach 1772-1795, powstaniach narodowych (Listopadowym 1830 i Styczniowym 1863), zmaganiach na różnych frontach, Polacy dzięki niezłomności, patriotyzmowi i bohaterstwu wywalczyli wolność. Ogromną rolę w odzyskaniu niepodległości odegrał pierwszy marszałek Polski – Józef Piłsudski.

Dzień 11 listopada ustanowiono świętem narodowym w 1937 roku. Od roku 1939 do 1989 obchodzenie tego święta było zakazane. Po upadku rządów komunistycznych nabrało szczególnego znaczenia i jest dniem wolnym od pracy.


Miłość ojczyzny u świętego Brata Alberta

Życie św. Brata Alberta przypadło na trudny okres niewoli. Urodzony w r. 1845 przeżywa czasy, kiedy ojczyzna była podzielona przez trzech zaborców. Chmielowski, wychowany w rdzennie patriotycznej rodzinie szlacheckiej, dotkliwie odczuwał pęta niewoli rosyjskiej.

W czasie wybuchu powstania 1863 roku, jako 17-letni student Instytutu Rolniczo-Leśnego w Puławach, zaciąga się ochotniczo w szeregi walczących o wolność. Walczył pod dowództwem Frankowskiego, potem Langiewicza, a w końcu Chmieleńskiego. Odznaczał się męstwem, odwagą i zapałem. Podczas tragicznej bitwy pod Mełchowem w pobliżu Kielc, granat strzaskał mu nogę. Wykazał wówczas niezwykły heroizm, poddając się amputacji w bardzo prymitywnych warunkach, bez znieczulenia. Podczas operacji zagryzał w ustach cygaro. Jako pamiątka po powstaniu, pozostał mu do końca życia kikut lewej nogi. Początkowo nosił wygodną protezę, która mu nie przeszkadzała nawet w wyczynach sportowych. Gdy jednak potem przywdzieje zgrzebny habit tercjarski, protezę zamieni na prostą żelazną sztabę, sprawiającą mu wiele cierpienia.

Po nieudanym powstaniu, Adam Chmielowski wraz z grupą kolegów powstańców przeżywa kilkuletni pobyt na emigracji.

Zastanawiając się nad przyczyną upadku ojczyzny, dochodzi do  wniosku, że u jego źródeł leży prywata, chciwość, egoizm, brak jedności narodowej. Pisze znamienne słowa:

„Tylko u stopni ołtarza można silnie związać łańcuch jedności narodowej i duchowego braterstwa, który rozrywa prywata i egoizm”.

To właśnie miłość do ojczyzny i troska o zdrowie moralne społeczeństwa przyczyni się do tego, że poświęci swój talent i całe życie służbie najbardziej wydziedziczonym i wykolejonym, by przez stwarzanie im ludzkich warunków i przez uczciwą pracę zarobkową ratować w nich godność ludzką i przywracać ich społeczeństwu.

Kochał ojczyznę do końca. Wierzył w jej powstanie. Krótko przed swoją śmiercią przepowiedział jej wolność, powtarzając dwukrotnie: „Polska będzie! Polska będzie!” Za ofiarną służbę ojczyźnie, Polska przyznała mu pośmiertnie „Wielką Wstęgę Orderu Odrodzenia Polski”, a Kościół, poprzez kanonizację, postawił go w rzędzie Patronów Ojczyzny, jako przykład prawdziwie chrześcijańskiego patriotyzmu oraz jako Orędownika u Boga.
(Źródło)


Ciekawe materiały

 Patriotyzm w nauczaniu św. Jana Pawła II

 „Rozmowy z Janem Pawłem II. Patriotyzm” (Stacja7)

 Zbiór artykułów o patriotyzmie (Stacja7)

 „Pedagogika patriotyzmu” (ks. Piotr Studnicki)

 „Czy chrześcijanin może być patriotą?” (brat Tarsycjusz)


„Ojczyzna to wielki, zbiorowy obowiązek” (C.K.Norwid)

* * *

„Głosem narodu jest harmonia czysta, mieczem – jedność i zgoda, celem – prawda.” (C.K.Norwid)

* * *

„Naród, który nie wierzy w wielkość i nie chce ludzi wielkich, kończy się.
Trzeba wierzyć w swą wielkość i pragnąć jej.” (kard. Wyszyński)

* * *

„Na każdym kroku walczyć będziemy o to, aby Polska – Polską była!
Aby w Polsce – po polsku się myślało!” (kard. Wyszyński)

* * *

„Patriotyzm oznacza umiłowanie tego, co ojczyste: umiłowanie historii, tradycji, języka czy samego krajobrazu ojczystego. Jest to miłość, która obejmuje również dzieła rodaków
i owoce ich geniuszu” (Jan Paweł II)

* * *

„Wolność stale trzeba zdobywać, nie można jej tylko posiadać. Przychodzi jako dar, utrzymuje się, jako zmaganie. Dar i zmaganie wpisują się w karty ukryte, a przecież jawne. Całym sobą płacisz za wolność, więc to wolnością nazywaj, co możesz płacąc, ciągle na nowo posiadać. Tą zapłatą wchodzimy w historię i dotykamy jej epok. Którędy przebiega dział pokoleń między tymi co niedopłacili, a tymi co musieli nadpłacić? Po której jesteśmy stronie?” (Jan Paweł II)

* * *

„Gdy się modliłam za Polskę – usłyszałam te słowa: Polskę szczególnie umiłowałem, a jeżeli posłuszna będzie woli Mojej, wywyższę ją w potędze i świętości. Z niej wyjdzie iskra, która przygotuje świat na ostateczne przyjście Moje.” (Dzienniczek św. s. Faustyny, 1732)

Narodowe Święto Niepodległości 11 listopada 2022


Narodowe Święto Niepodległości
11 listopada

Tego dnia msze święte o 7.00, 7.30, 9.00 (w intencji Ojczyzny), 17.00 i 18.00.
Po Mszy Świętej o godz. 9.00, sprawowanej w intencji naszej Ojczyzny, zapraszamy na wspólny śpiew pieśni patriotycznych pod przewodnictwem naszego organisty, Pana Dawida Brańskiego, przy akompaniamencie akordeonu.

 Nagrania z mszy w intencji ojczyzny w naszej parafii w Narodowe Święto Niepodległości

Narodowe Święto Niepodległości jest najważniejszym polskim świętem narodowym. Odzyskiwanie przez Polskę niepodległości po 123 latach niewoli było procesem stopniowym i wybór 11 listopada jest dość arbitralny. Uzasadnieniem może być zbiegnięcie się wydarzeń w Polsce z końcem I wojny światowej na świecie (tego samego dnia miała miejsce kapitulacja Niemiec na froncie zachodnim).

Warto pamiętać, że to 7 października 1918 miało miejsce ogłoszenie niepodległości Polski przez Radę Regencyjną ( „Monitor Polski”, Dodatek nadzwyczajny, 7 października 1918, nr 168). 11 listopada 1918 nastąpiło przekazanie przez Radę Regencyjną władzy wojskowej (będącej częścią zwierzchniej władzy państwowej) Józefowi Piłsudskiemu. Piłsudski został Naczelnym Dowódcą Wojsk Polskich.

Po latach rozbiorów, dokonanych przez Austrię, Prusy i Rosję w latach 1772-1795, powstaniach narodowych (Listopadowym 1830 i Styczniowym 1863), zmaganiach na różnych frontach, Polacy dzięki niezłomności, patriotyzmowi i bohaterstwu wywalczyli wolność. Ogromną rolę w odzyskaniu niepodległości odegrał pierwszy marszałek Polski – Józef Piłsudski.

Dzień 11 listopada ustanowiono świętem narodowym w 1937 roku. Od roku 1939 do 1989 obchodzenie tego święta było zakazane. Po upadku rządów komunistycznych nabrało szczególnego znaczenia i jest dniem wolnym od pracy.


Miłość ojczyzny u świętego Brata Alberta

Życie św. Brata Alberta przypadło na trudny okres niewoli. Urodzony w r. 1845 przeżywa czasy, kiedy ojczyzna była podzielona przez trzech zaborców. Chmielowski, wychowany w rdzennie patriotycznej rodzinie szlacheckiej, dotkliwie odczuwał pęta niewoli rosyjskiej.

W czasie wybuchu powstania 1863 roku, jako 17-letni student Instytutu Rolniczo-Leśnego w Puławach, zaciąga się ochotniczo w szeregi walczących o wolność. Walczył pod dowództwem Frankowskiego, potem Langiewicza, a w końcu Chmieleńskiego. Odznaczał się męstwem, odwagą i zapałem. Podczas tragicznej bitwy pod Mełchowem w pobliżu Kielc, granat strzaskał mu nogę. Wykazał wówczas niezwykły heroizm, poddając się amputacji w bardzo prymitywnych warunkach, bez znieczulenia. Podczas operacji zagryzał w ustach cygaro. Jako pamiątka po powstaniu, pozostał mu do końca życia kikut lewej nogi. Początkowo nosił wygodną protezę, która mu nie przeszkadzała nawet w wyczynach sportowych. Gdy jednak potem przywdzieje zgrzebny habit tercjarski, protezę zamieni na prostą żelazną sztabę, sprawiającą mu wiele cierpienia.

Po nieudanym powstaniu, Adam Chmielowski wraz z grupą kolegów powstańców przeżywa kilkuletni pobyt na emigracji.

Zastanawiając się nad przyczyną upadku ojczyzny, dochodzi do  wniosku, że u jego źródeł leży prywata, chciwość, egoizm, brak jedności narodowej. Pisze znamienne słowa:

„Tylko u stopni ołtarza można silnie związać łańcuch jedności narodowej i duchowego braterstwa, który rozrywa prywata i egoizm”.

To właśnie miłość do ojczyzny i troska o zdrowie moralne społeczeństwa przyczyni się do tego, że poświęci swój talent i całe życie służbie najbardziej wydziedziczonym i wykolejonym, by przez stwarzanie im ludzkich warunków i przez uczciwą pracę zarobkową ratować w nich godność ludzką i przywracać ich społeczeństwu.

Kochał ojczyznę do końca. Wierzył w jej powstanie. Krótko przed swoją śmiercią przepowiedział jej wolność, powtarzając dwukrotnie: „Polska będzie! Polska będzie!”Za ofiarną służbę ojczyźnie, Polska przyznała mu pośmiertnie „Wielką Wstęgę Orderu Odrodzenia Polski”, a Kościół, poprzez kanonizację, postawił go w rzędzie Patronów Ojczyzny, jako przykład prawdziwie chrześcijańskiego patriotyzmu oraz jako Orędownika u Boga.
(Źródło)


„Ojczyzna to wielki, zbiorowy obowiązek” (C.K.Norwid)

„Głosem narodu jest harmonia czysta, mieczem – jedność i zgoda, celem – prawda.” (C.K.Norwid)

* * *

„Naród, który nie wierzy w wielkość i nie chce ludzi wielkich, kończy się.
Trzeba wierzyć w swą wielkość i pragnąć jej.” (kard. Wyszyński)

* * *

„Na każdym kroku walczyć będziemy o to, aby Polska – Polską była!
Aby w Polsce – po polsku się myślało!” (kard. Wyszyński)

* * *

„Patriotyzm oznacza umiłowanie tego, co ojczyste: umiłowanie historii, tradycji, języka czy samego krajobrazu ojczystego. Jest to miłość, która obejmuje również dzieła rodaków
i owoce ich geniuszu” (Jan Paweł II)

* * *

„Wolność stale trzeba zdobywać, nie można jej tylko posiadać. Przychodzi jako dar, utrzymuje się, jako zmaganie. Dar i zmaganie wpisują się w karty ukryte, a przecież jawne. Całym sobą płacisz za wolność, więc to wolnością nazywaj, co możesz płacąc, ciągle na nowo posiadać. Tą zapłatą wchodzimy w historię i dotykamy jej epok. Którędy przebiega dział pokoleń między tymi co niedopłacili, a tymi co musieli nadpłacić? Po której jesteśmy stronie?” (Jan Paweł II)

* * *

„Gdy się modliłam za Polskę – usłyszałam te słowa: Polskę szczególnie umiłowałem, a jeżeli posłuszna będzie woli Mojej, wywyższę ją w potędze i świętości. Z niej wyjdzie iskra, która przygotuje świat na ostateczne przyjście Moje.” (Dzienniczek św. s. Faustyny, 1732)

 Patriotyzm w nauczaniu bł. Jana Pawła II

 „Rozmowy z Janem Pawłem II. Patriotyzm” (Stacja7)

 Zbiór artykułów o patriotyzmie (Stacja7)

 „Pedagogika patriotyzmu” (ks. Piotr Studnicki)

 „Czy chrześcijanin może być patriotą?” (brat Tarsycjusz)

Narodowe Święto Niepodległości 11 listopada 2021

Tego dnia msze święte o 7.00, 7.30, 9.00 (w intencji Ojczyzny), 17.30 i 18.00.
Adoracja Najświętszego Sakramentu od godz. 15.00 z możliwością spowiedzi.

Nagrania z mszy w intencji ojczyzny w naszej parafii w Narodowe Święto Niepodległości

Narodowe Święto Niepodległości jest najważniejszym polskim świętem narodowym. Odzyskiwanie przez Polskę niepodległości po 123 latach niewoli było procesem stopniowym i wybór 11 listopada jest dość arbitralny. Uzasadnieniem może być zbiegnięcie się wydarzeń w Polsce z końcem I wojny światowej na świecie (tego samego dnia miała miejsce kapitulacja Niemiec na froncie zachodnim).

Warto pamiętać, że to 7 października 1918 miało miejsce ogłoszenie niepodległości Polski przez Radę Regencyjną („Monitor Polski”, Dodatek nadzwyczajny, 7 października 1918, nr 168).
11 listopada 1918 nastąpiło przekazanie przez Radę Regencyjną władzy
wojskowej (będącej częścią zwierzchniej władzy państwowej) Józefowi Piłsudskiemu.
Piłsudski został Naczelnym Dowódcą Wojsk Polskich.

Po latach rozbiorów, dokonanych przez Austrię, Prusy i Rosję w latach 1772-1795, powstaniach narodowych (Listopadowym 1830 i Styczniowym 1863), zmaganiach na różnych frontach, Polacy dzięki niezłomności, patriotyzmowi i bohaterstwu wywalczyli wolność. Ogromną rolę w odzyskaniu niepodległości odegrał pierwszy marszałek Polski – Józef Piłsudski.

Dzień 11 listopada ustanowiono świętem narodowym w 1937 roku. Od roku 1939 do 1989 obchodzenie tego święta było zakazane.
Po upadku rządów komunistycznych nabrało szczególnego znaczenia i jest dniem wolnym od pracy.


Miłość ojczyzny u świętego Brata Alberta

Życie św. Brata Alberta przypadło na trudny okres niewoli.
Urodzony w r. 1845 przeżywa czasy, kiedy ojczyzna była podzielona przez trzech
zaborców. Chmielowski, wychowany w rdzennie patriotycznej rodzinie szlacheckiej,
dotkliwie odczuwał pęta niewoli rosyjskiej.

W czasie wybuchu powstania 1863 roku, jako 17-letni student
Instytutu Rolniczo-Leśnego w Puławach, zaciąga się ochotniczo w szeregi
walczących o wolność. Walczył pod dowództwem Frankowskiego, potem Langiewicza, a w końcu Chmieleńskiego. Odznaczał się męstwem, odwagą i zapałem. Podczas
tragicznej bitwy pod Mełchowem w pobliżu Kielc, granat strzaskał mu nogę.
Wykazał wówczas niezwykły heroizm, poddając się amputacji w bardzo prymitywnych
warunkach, bez znieczulenia. Podczas operacji zagryzał w ustach cygaro. Jako
pamiątka po powstaniu, pozostał mu do końca życia kikut lewej nogi. Początkowo
nosił wygodną protezę, która mu nie przeszkadzała nawet w wyczynach sportowych.
Gdy jednak potem przywdzieje zgrzebny habit tercjarski, protezę zamieni na prostą żelazną sztabę, sprawiającą mu wiele cierpienia.

Po nieudanym powstaniu, Adam Chmielowski wraz z grupą kolegów
powstańców przeżywa kilkuletni pobyt na emigracji.

Zastanawiając się nad przyczyną upadku ojczyzny, dochodzi do
wniosku, że u jego źródeł leży prywata, chciwość, egoizm, brak jedności
narodowej. Pisze znamienne słowa:

„Tylko u stopni ołtarza można silnie
związać łańcuch jedności narodowej i duchowego braterstwa, który rozrywa prywata
i egoizm”.

To właśnie miłość do ojczyzny i troska o zdrowie moralne
społeczeństwa przyczyni się do tego, że poświęci swój talent i całe życie
służbie najbardziej wydziedziczonym i wykolejonym, by przez stwarzanie im
ludzkich warunków i przez uczciwą pracę zarobkową ratować w nich godność ludzką
i przywracać ich społeczeństwu.

Kochał ojczyznę do końca. Wierzył w jej powstanie. Krótko przed
swoją śmiercią przepowiedział jej wolność, powtarzając dwukrotnie: „Polska
będzie! Polska będzie!” Za ofiarną służbę ojczyźnie, Polska przyznała mu
pośmiertnie „Wielką Wstęgę Orderu Odrodzenia Polski”, a Kościół, poprzez
kanonizację, postawił go w rzędzie Patronów Ojczyzny, jako przykład prawdziwie
chrześcijańskiego patriotyzmu oraz jako Orędownika u Boga.
(Źródło)


„Ojczyzna to wielki, zbiorowy obowiązek”
(C.K.Norwid)

„Głosem narodu jest harmonia czysta, mieczem – jedność i zgoda, celem – prawda.”
(C.K.Norwid)

* * *

„Naród, który nie wierzy w wielkość i nie chce ludzi wielkich, kończy się.

Trzeba
wierzyć w swą wielkość i pragnąć jej.” (kard. Wyszyński)

* * *

„Na każdym kroku walczyć będziemy o to, aby Polska – Polską była!

Aby w Polsce –
po polsku się myślało!” (kard. Wyszyński)

* * *

„Patriotyzm oznacza umiłowanie tego, co ojczyste: umiłowanie historii, tradycji, języka czy samego krajobrazu ojczystego. Jest to miłość, która obejmuje również dzieła rodaków
i owoce ich geniuszu” (Jan Paweł II)

* * *

„Wolność stale trzeba zdobywać, nie można jej tylko posiadać. Przychodzi jako dar, utrzymuje się, jako zmaganie. Dar i zmaganie wpisują się w karty ukryte, a przecież jawne. Całym sobą płacisz za wolność, więc to wolnością nazywaj, co możesz płacąc, ciągle na nowo posiadać. Tą zapłatą wchodzimy w historię i dotykamy jej epok. Którędy przebiega dział pokoleń między tymi co niedopłacili, a tymi co musieli nadpłacić? Po której jesteśmy stronie?”
(Jan Paweł II)

* * *

„Gdy się modliłam za Polskę – usłyszałam te słowa: Polskę szczególnie umiłowałem, a jeżeli posłuszna będzie woli Mojej, wywyższę ją w potędze i świętości. Z niej wyjdzie iskra, która przygotuje świat na ostateczne przyjście Moje.” (Dzienniczek św. s. Faustyny, 1732)

Patriotyzm w nauczaniu bł. Jana Pawła II

Strona internetowa Tygodnia Patriotycznego – harmonogram wydarzeń i relacje

„Rozmowy z Janem Pawłem II. Patriotyzm” (Stacja7)

Zbiór artykułów o patriotyzmie (Stacja7)

„Pedagogika patriotyzmu” (ks. Piotr Studnicki)

„Czy chrześcijanin może być patriotą?” (brat Tarsycjusz)

Narodowe Święto Niepodległości 11 listopada

 Ojciec Święty Franciszek na Święto Niepodległości

 List pasterski Episkopatu Polski z okazji 100. rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości

Narodowe Święto Niepodległości jest najważniejszym polskim świętem narodowym. Odzyskiwanie przez Polskę niepodległości po 123 latach niewoli było procesem stopniowym i wybór 11 listopada jest dość arbitralny. Uzasadnieniem może być zbiegnięcie się wydarzeń w Polsce z końcem I wojny światowej na świecie (tego samego dnia miała miejsce kapitulacja Niemiec na froncie zachodnim).

Warto pamiętać, że to 7 października 1918 miało miejsce ogłoszenie niepodległości Polski przez Radę Regencyjną ( „Monitor Polski”, Dodatek nadzwyczajny, 7 października 1918, nr 168). 11 listopada 1918 nastąpiło przekazanie przez Radę Regencyjną władzy wojskowej (będącej częścią zwierzchniej władzy państwowej) Józefowi Piłsudskiemu. Piłsudski został Naczelnym Dowódcą Wojsk Polskich.

Po latach rozbiorów, dokonanych przez Austrię, Prusy i Rosję w latach 1772-1795, powstaniach narodowych (Listopadowym 1830 i Styczniowym 1863), zmaganiach na różnych frontach, Polacy dzięki niezłomności, patriotyzmowi i bohaterstwu wywalczyli wolność. Ogromną rolę w odzyskaniu niepodległości odegrał pierwszy marszałek Polski – Józef Piłsudski.

Dzień 11 listopada ustanowiono świętem narodowym w 1937 roku. Od roku 1939 do 1989 obchodzenie tego święta było zakazane. Po upadku rządów komunistycznych nabrało szczególnego znaczenia i jest dniem wolnym od pracy.


Miłość ojczyzny u świętego Brata Alberta

Życie św. Brata Alberta przypadło na trudny okres niewoli. Urodzony w r. 1845 przeżywa czasy, kiedy ojczyzna była podzielona przez trzech zaborców. Chmielowski, wychowany w rdzennie patriotycznej rodzinie szlacheckiej, dotkliwie odczuwał pęta niewoli rosyjskiej.

W czasie wybuchu powstania 1863 roku, jako 17-letni student Instytutu Rolniczo-Leśnego w Puławach, zaciąga się ochotniczo w szeregi walczących o wolność. Walczył pod dowództwem Frankowskiego, potem Langiewicza, a w końcu Chmieleńskiego. Odznaczał się męstwem, odwagą i zapałem. Podczas tragicznej bitwy pod Mełchowem w pobliżu Kielc, granat strzaskał mu nogę. Wykazał wówczas niezwykły heroizm, poddając się amputacji w bardzo prymitywnych warunkach, bez znieczulenia. Podczas operacji zagryzał w ustach cygaro. Jako pamiątka po powstaniu, pozostał mu do końca życia kikut lewej nogi. Początkowo nosił wygodną protezę, która mu nie przeszkadzała nawet w wyczynach sportowych. Gdy jednak potem przywdzieje zgrzebny habit tercjarski, protezę zamieni na prostą żelazną sztabę, sprawiającą mu wiele cierpienia.

Po nieudanym powstaniu, Adam Chmielowski wraz z grupą kolegów powstańców przeżywa kilkuletni pobyt na emigracji.

Zastanawiając się nad przyczyną upadku ojczyzny, dochodzi do  wniosku, że u jego źródeł leży prywata, chciwość, egoizm, brak jedności narodowej. Pisze znamienne słowa:

„Tylko u stopni ołtarza można silnie związać łańcuch jedności narodowej i duchowego braterstwa, który rozrywa prywata i egoizm”.

To właśnie miłość do ojczyzny i troska o zdrowie moralne społeczeństwa przyczyni się do tego, że poświęci swój talent i całe życie służbie najbardziej wydziedziczonym i wykolejonym, by przez stwarzanie im ludzkich warunków i przez uczciwą pracę zarobkową ratować w nich godność ludzką i przywracać ich społeczeństwu.

Kochał ojczyznę do końca. Wierzył w jej powstanie. Krótko przed swoją śmiercią przepowiedział jej wolność, powtarzając dwukrotnie: „Polska będzie! Polska będzie!”Za ofiarną służbę ojczyźnie, Polska przyznała mu pośmiertnie „Wielką Wstęgę Orderu Odrodzenia Polski”, a Kościół, poprzez kanonizację, postawił go w rzędzie Patronów Ojczyzny, jako przykład prawdziwie chrześcijańskiego patriotyzmu oraz jako Orędownika u Boga.
(Źródło)


Tydzień Patriotyczny to szereg wydarzeń organizowanych z okazji Święta Niepodległości: gry miejskie, planszowe, koncerty, turnieje, biegi, spacery, czytanki, śpiewanki, ognisko – to coroczne atrakcje przygotowane przez harcerzy i innych współorganizatorów. Patronat nad IX edycją objął m.in. abp Grzegorz Ryś.

11 listopada to jedna z ważniejszych dat w kalendarzu każdego Polaka. Kilka lat temu grupa młodych osób, harcerzy z ZHR postanowiła wykorzystać ten potencjał i zaproponować łodzianom wspólne, radosne świętowanie, w którym odnajdą się zarówno młodsi, jak i starsi, całe rodziny i kręgi przyjaciół.

Głównym celem Tygodnia Patriotycznego jest zainspirowanie do patriotyzmu zarówno wobec wielkiej ojczyzny – kraju, jak i małych ojczyzn – miasta, osiedla, sąsiedztwa.

Przygotowane wydarzenia motywują do aktywności uczestników: np. podczas gry miejskiej młodzież (co roku kilkaset osób!) ma szansę zwiedzenia fragmentu miasta i zrealizowania niecodziennych zadań; na śpiewankach rozdawane są pamiątkowe śpiewniki ułatwiające włączenie się w wykonywanie utworów; podczas gier planszowych dzieci mogą odkryć, że historia może być ciekawa i inspirująca.

 Strona internetowa Tygodnia Patriotycznego – harmonogram wydarzeń i relacje

„Ojczyzna to wielki, zbiorowy obowiązek” (C.K.Norwid)

* * *

„Naród, który nie wierzy w wielkość i nie chce ludzi wielkich, kończy się.
Trzeba wierzyć w swą wielkość i pragnąć jej.” (kard. Wyszyński)

* * *

„Na każdym kroku walczyć będziemy o to, aby Polska – Polską była!
Aby w Polsce – po polsku się myślało!” (kard. Wyszyński)

* * *

„Patriotyzm oznacza umiłowanie tego, co ojczyste: umiłowanie historii, tradycji, języka czy samego krajobrazu ojczystego. Jest to miłość, która obejmuje również dzieła rodaków
i owoce ich geniuszu” (Jan Paweł II)

* * *

„Wolność stale trzeba zdobywać, nie można jej tylko posiadać. Przychodzi jako dar, utrzymuje się, jako zmaganie. Dar i zmaganie wpisują się w karty ukryte, a przecież jawne. Całym sobą płacisz za wolność, więc to wolnością nazywaj, co możesz płacąc, ciągle na nowo posiadać. Tą zapłatą wchodzimy w historię i dotykamy jej epok. Którędy przebiega dział pokoleń między tymi co niedopłacili, a tymi co musieli nadpłacić? Po której jesteśmy stronie?” (Jan Paweł II)

* * *

„Gdy się modliłam za Polskę – usłyszałam te słowa: Polskę szczególnie umiłowałem, a jeżeli posłuszna będzie woli Mojej, wywyższę ją w potędze i świętości. Z niej wyjdzie iskra, która przygotuje świat na ostateczne przyjście Moje.” (Dzienniczek św. s. Faustyny, 1732)

link Patriotyzm w nauczaniu bł. Jana Pawła II: [1], [2]

 „Rozmowy z Janem Pawłem II. Patriotyzm” (Stacja7)

 Zbiór artykułów o patriotyzmie (Stacja7)

 „Pedagogika patriotyzmu” (ks. Piotr Studnicki)

 „Czy chrześcijanin może być patriotą?” (brat Tarsycjusz)


Apel na sierpień: 100 dni abstynencji na stulecie niepodległości

„Co roku prosimy o przeżycie sierpnia bez alkoholu. Jednak w tym jubileuszowym roku chcemy zaprosić Polaków do ambitniejszego działania, do ambitniejszej drogi. Czas od soboty 4 sierpnia do niedzieli 11 listopada 2018 roku to 100 dni. W tym roku odważnie prosimy: niech będzie to 100 dni abstynencji” – czytamy w Apelu Zespołu Konferencji Episkopatu Polski ds. Apostolstwa Trzeźwości i Osób Uzależnionych.

 Treść apelu (strona KEP)
 Strona Apostolstwa Trzeźwości


Wieczór pieśni patriotycznych i religijnych
18 listopada 2018, godz. 17:00

Zapraszamy do wspólnego śpiewania pieśni o tematyce patriotycznej i religijnej.

Śpiewać i grać będą: chór parafialny, schola dziecięca Albertowe Nutki, zespół młodzieżowy, orkiestra, Dawid Brański (nasz organista) na akordeonie.

 Zdjęcia ze śpiewanek

Tydzień Patriotyczny

Miłość ojczyzny u świętego Brata Alberta

Życie św. Brata Alberta przypadło na trudny okres niewoli. Urodzony w r. 1845 przeżywa czasy, kiedy ojczyzna była podzielona przez trzech zaborców. Chmielowski, wychowany w rdzennie patriotycznej rodzinie szlacheckiej, dotkliwie odczuwał pęta niewoli rosyjskiej.

W czasie wybuchu powstania 1863 roku, jako 17-letni student Instytutu Rolniczo-Leśnego w Puławach, zaciąga się ochotniczo w szeregi walczących o wolność. Walczył pod dowództwem Frankowskiego, potem Langiewicza, a w końcu Chmieleńskiego. Odznaczał się męstwem, odwagą i zapałem. Podczas tragicznej bitwy pod Mełchowem w pobliżu Kielc, granat strzaskał mu nogę. Wykazał wówczas niezwykły heroizm, poddając się amputacji w bardzo prymitywnych warunkach, bez znieczulenia. Podczas operacji zagryzał w ustach cygaro. Jako pamiątka po powstaniu, pozostał mu do końca życia kikut lewej nogi. Początkowo nosił wygodną protezę, która mu nie przeszkadzała nawet w wyczynach sportowych. Gdy jednak potem przywdzieje zgrzebny habit tercjarski, protezę zamieni na prostą żelazną sztabę, sprawiającą mu wiele cierpienia.

Po nieudanym powstaniu, Adam Chmielowski wraz z grupą kolegów powstańców przeżywa kilkuletni pobyt na emigracji.

Zastanawiając się nad przyczyną upadku ojczyzny, dochodzi do  wniosku, że u jego źródeł leży prywata, chciwość, egoizm, brak jedności narodowej. Pisze znamienne słowa:

„Tylko u stopni ołtarza można silnie związać łańcuch jedności narodowej i duchowego braterstwa, który rozrywa prywata i egoizm”.

To właśnie miłość do ojczyzny i troska o zdrowie moralne społeczeństwa przyczyni się do tego, że poświęci swój talent i całe życie służbie najbardziej wydziedziczonym i wykolejonym, by przez stwarzanie im ludzkich warunków i przez uczciwą pracę zarobkową ratować w nich godność ludzką i przywracać ich społeczeństwu.

Kochał ojczyznę do końca. Wierzył w jej powstanie. Krótko przed swoją śmiercią przepowiedział jej wolność, powtarzając dwukrotnie: „Polska będzie! Polska będzie!”Za ofiarną służbę ojczyźnie, Polska przyznała mu pośmiertnie „Wielką Wstęgę Orderu Odrodzenia Polski”, a Kościół, poprzez kanonizację, postawił go w rzędzie Patronów Ojczyzny, jako przykład prawdziwie chrześcijańskiego patriotyzmu oraz jako Orędownika u Boga.
(Źródło)

Cykl kilkunastu filmów „Czym jest dla mnie patriotyzm?”:
http://www.youtube.com/embed/videoseries?list=PLYxdyAQoU3WGdtclqRS4LBPbhb1SgZ5tM&hl=pl_PL


(Więcej…)

http://www.youtube.com/embed/nHEftR25f_g?rel=0 http://www.youtube.com/embed/c8SofmawV0w?rel=0

„Ojczyzna to wielki, zbiorowy obowiązek” (C.K.Norwid)

* * *

„Naród, który nie wierzy w wielkość i nie chce ludzi wielkich, kończy się.
Trzeba wierzyć w swą wielkość i pragnąć jej.” (kard. Wyszyński)

* * *

„Na każdym kroku walczyć będziemy o to, aby Polska – Polską była!
Aby w Polsce – po polsku się myślało!” (kard. Wyszyński)

* * *

„Gdy się modliłam za Polskę – usłyszałam te słowa: Polskę szczególnie umiłowałem, a jeżeli posłuszna będzie woli Mojej, wywyższę ją w potędze i świętości. Z niej wyjdzie iskra, która przygotuje świat na ostateczne przyjście Moje.” (Dzienniczek św. s. Faustyny, 1732)

* * *

„Patriotyzm oznacza umiłowanie tego, co ojczyste: umiłowanie historii, tradycji, języka czy samego krajobrazu ojczystego. Jest to miłość, która obejmuje również dzieła rodaków
i owoce ich geniuszu” (Jan Paweł II)

* * *

„Wolność stale trzeba zdobywać, nie można jej tylko posiadać. Przychodzi jako dar, utrzymuje się, jako zmaganie. Dar i zmaganie wpisują się w karty ukryte, a przecież jawne. Całym sobą płacisz za wolność, więc to wolnością nazywaj, co możesz płacąc, ciągle na nowo posiadać. Tą zapłatą wchodzimy w historię i dotykamy jej epok. Którędy przebiega dział pokoleń między tymi co niedopłacili, a tymi co musieli nadpłacić? Po której jesteśmy stronie?” (Jan Paweł II)

link Patriotyzm w nauczaniu bł. Jana Pawła II: [1], [2]

 Homilia wygłoszona 11.11.2012 przez ks. abpa M. Jędraszewskiego, metropolitę łódzkiego

https://youtube.com/watch?v=Cn6ms7nQ1xg%3Frel%3D0

 Homilia wygłoszona 11.11.2012 przez ks. abpa J. Michalika, przewodniczącego KEP (plik mp3)

 „Pedagogika patriotyzmu” (ks. Piotr Studnicki)

 „Czy chrześcijanin może być patriotą?” (brat Tarsycjusz)

Parafia pw. św. Alberta Chmielowskiego